VURGUN
Seni anımsıyorum kahırlı yerinde gecenin.
Yalnızlıklar vurdu,
Günler yaşadım acımasız,
Bu kör olası kentte…
Sen de çekip gidecekmişsin bu akşam.
Git!
Zaten böyle başlar her yokluğunu yaşayışım.
Bir başıma kalırım,
Bazan yüzüstü;
Bazan da yalnızlığın ortasında yapayalnız…
Anla beni Sunam anla.
Bu koca dünyada ben mi ozanlık yapacağım susanlara,
Acı çekenlere,ağlayanlara…
Benim de şiirlerim de mutluluk işlesin.
Benim de yüzüm gülsün.
Sen bilmezsin ama;
Çok yedim hayatın sillesini ben.
Dillere destan yeni bir sevdam olmalı…
Yoksa sana inat.
Yokluğuna bir kadeh daha kaldıracak ,
İçip içip orada burada efkarımı dağıtacağım diyordum.
Her ayak sesinde ürperir
Her gelen karartıda seni ararım.
Oysa sen gidecekmişsin bu akşam.
Sensiz,
Yıldızlar kurşunlayacak ,
Saracak gecenin uzun saçları,
Ve bir vakitsiz rüzgar da
Gariplerin diyarında olacağım..
İşte yine böyle başlayacak yokluğunu yaşayışım.
00.00.1976raifaras.com