09 HAZİRAN 2014/PAZARTESİ
HÜZNÜ SIRLADIM
Hüznü sırladım; anlamayan göremez,
Zaman iki de bir niyetini bozsa da.
Kızmadan yaşamak zamana;
Ya da şakalardaki aklara bakarak,
Kendi öfkemi söndürenim…
Ömrüm hazan zamanında,
Alt üst olur anılar;
Ardından arkada kalan gözler olur.
Her bulut bir çift göz taşır san ki,
Sırrını sağlayamadığımız zamanda ağlar.
10 HAZİRAN 2014/SALI
Ardı arkası kesilmez anlatıların,
O zehir zıkkım olan yaz aşklarının.
Gündüzün; bir gecenin ardından gelişi var,
Bir de ömrün; kalkmayan yatağı gibi dönüşü…
Sabahların en kahırlı zamanlarıdır;
Gidenlere gelenlere alışmaya çalışmak…
Aklın topunun kaçtığı andır;
Olanlara meraklanmak,
Ardından dünkü aşkın meyveleri ellerde;
Sade ve temizken…
Bir köşe daha dönüldü,
Duygu duraklarına gül bırakılarak;
Ardından hüzün sırlandı,
Utanmadan;
Zamana meydan okurcasına.
Her masal bir kahraman yaratır,
Zamanın seyir defterinde…
Herkes büyüdü bende,
Ben çoğalamadım kendimde;
Uçlarında dolaştım zamanın,
Atlarını çatlattı periler peşimden…
Zaman yatağına yatırdım dertleri,
Hem de sabahlar olmadan;
Hüznü sırladım görünmez…
G. DÜŞENLER