KENDİMİ KANDIRARAK
(UZUN UZUN DÜŞÜNDÜM)
Kendimi kandırarak; bekledim saatlerce,
Uzun uzun düşündüm yine sensiz uyudum.
Hayalini gezdirdim camdaki gölgelerde,
Uzun uzun düşündüm yine sensiz uyudum.
Zamanım nefeslere bölündü alındıkça,
Uzadı mesafeler umutlar vuruldukça,
Ölümü arıyorum selamlar salındıkça,
Uzun uzun düşündüm yine sensiz uyudum.
Bölünen gecelerin ortası karanlıktı,
Ürperten yalnızlığın sonrası viranlıktı,
Yaşadığım arzular sanma ki bir anlıktı,
Uzun uzun düşündüm yine sensiz uyudum.
Bitmedi kâbuslarım benimle yaşıyorlar,
Zamanın inadına dörtnala koşuyorlar,
Doğacak sancılara beni de taşıyorlar,
Uzun uzun düşündüm yine sensiz uyudum.
Raif ARAS._. ÖZEL 19.03.2005
O. GELİNCİKLERİ