KENDİMİ TANIRKEN
(ÇOCUKÇA GÜLMEDİM)
Kendimi tanırken babam ölmüştü,
Çocukça gülmedim; genç yaşamadım.
Kaderim ağını; bende örmüştü,
Çocukça gülmedim; genç yaşamadım.
Yılların ukdesi gizli kalınca,
Acılar ömrümden zaman çalınca,
Geçmişi anarken gözüm dalınca,
Çocukça gülmedim; genç yaşamadım.
Hatırı sayılır dertler gördükçe,
Güvenip döndüğüm dostlar vurdukça,
Hüsranım aklıma gelip durdukça,
Çocukça gülmedim; genç yaşamadım.
Derdimi anlatmak beni zorladı,
Yaktıkça kaderim alev harladı,
Çoğunu beklerken şansım birledi,
Çocukça gülmedim; genç yaşamadım.
Herkesin yaptığı şeydi isteğim,
Huzurlu olmaktı bütün dileğim,
Yaralı dururken benim yüreğim,
Çocukça gülmedim; genç yaşamadım.
Raif ARAS._. ÖZEL 30.10.2012
O. GELİNCİKLERİ