***TÜKENİRKEN ÖMÜRLER

TÜKENİR ÖMÜRLER

Tükenir ömürler belli sonları,
Elbette olacak tatlı yanları,
Toprağın rengine dönüşüyorlar,
Kaybolmuş yaprağın yeşil tonları.

Akıl ve feraset kaldı kullarda,
Duldada kenarda çıkıp dallarda,
Serçeler güneşte sevişiyorlar,
Gelene geçene bakıp yollarda.

Zamanda kurumuş ömrü dolmayan,
Estiği tarafı belli olmayan,
Rüzgârın zoruyla öpüşüyorlar,
Otları tanıdım tırpan almayan.

Görerek yaşıyor elbet yavrusu,
Küçükten başlıyor büyük korkusu,
Camların önünde ötüşüyorlar,
Ayaza inatla orman kumrusu. 09.02.2011
S. BASKINI

 

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir