ASLINDA MÜPTELA BİRİ
Aslında müptela biri değilim,
Hayalin masada beni tutuyor.
Elime kadehi verdi tesellim,
Umutlar kaşını bana çatıyor.
Devrilip gidiyor kadeh boşları,
Kimseler görmüyor gözde yaşları,
Elimden koparıp aldı düşleri,
Geceler acıyı ucuz satıyor.
Sahneden birini gördüm denemez,
Alemler bambaşka kimse dinlemez,
Baktıkça kadehe mutsuz görünmez,
Utanmaz duygular bende yatıyor.
Ertesi akşama yine orada,
Bakarım çevreme her şey rüyada,
sanma ki mutluyum koca dünyada,
Her gece içtikçe derdim artıyor.
Aslında içtikçe derdim artıyor. 16.02.2011
S. BASKINI