DERDİNİN ADINI DEMEDEN
Derdinin adını daha demeden,
Gözüne bakarak elini tuttu.
Damlalar inatla yere düşmeden,
Gözüne bakarak elini tuttu.
Anladı halinden ona vurgundu,
Yılları geçirmiş bundan durgundu,
Sevmeyi taşımış kalbi yorgundu,
Gözüne bakarak elini tuttu.
Sessizce elini koydu göğsüne,
Görenler sandı ki gelmiş yasına,
Yıllarca dayanmış gönül küsüne,
Gözüne bakarak elini tuttu.
Ercişli hastaydı gönlü kırıktı,
Uzakta kalmıştı bağrı yanıktı,
Çektiği acıya herkes tanıktı,
Gözüne bakarak elini tuttu.
Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar