BEN ASLINDA HER GECE

BEN ASLINDA HER GECE

Ben aslında her gece sensizliğe kaçarken,
Perdeler çekiliydi; karanlığın içinde.
Derdimi oturupta kadehlere açarken,
Perdeler çekiliydi; karanlığın içinde.

Ben aslında her gece yokluğuna içerdim,
Derdimi oturupta kadehlere açardım,
Silerdim gözyaşımı kapınızdan geçerdim,
Perdeler çekiliydi; karanlığın içinde.

Ben aslında her gece yıldızları sayarken,
Derdimi oturupta kadehlere koyarken,
Ercişli yanındaydı sohbetine doyarken,
Perdeler çekiliydi; karanlığın içinde.

Ercişli Raif ARAS 

Buruşuk Kağıtlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir