HERKESİN DİLİNE DÜŞMÜŞKEN
Herkesin diline düşmüşken böyle,
İsterse bıraksın; yar beni şimdi.
Kendine demiştim dostlara söyle,
İsterse bıraksın; yar beni şimdi.
Herkesin diline pelesenk olduk,
Saklanıp durdukça ortada kaldık,
Belki de sevmenin gününü bulduk,
İsterse bıraksın; yar beni şimdi.
Herkesin diline dolandık sözle,
Zamanın içinde saklandık nazla,
Kim bilir belki de çektiğim fazla,
İsterse bıraksın; yar beni şimdi.
Herkesin diline aşina gelmiş,
Ercişli gözlerin aşığı olmuş,
Sabahtan aşkımız Erciş’e dolmuş,
İsterse bıraksın; yar beni şimdi.
Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar