…**YORGUN GÖNÜL…

 

Ümit vardı içimde,
Hep döneceksin bir gün.
Zaten gittin gideli,
Öldüm öldürdün her gün

Dünyada yok ki rahat,
Bilmem kimde kabahat,
Yaşadığım bu hayat,
Kendi kendine dargın.

Kaybedilen günlere,
Yaşadığım kadere,
Bırakıp gidenlere,
Zaten şu kalbim kırgın.

 Gör nasıl yaşıyorum,
Peşinden koşuyorum,
Bir gönül taşıyorum,
Hem çileli hem yorgun.

20.02.1992raifaras.com

TAŞTAN DAMLALAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir