…**KİMSE BİLMESİN…

KİMSE BİLMESİN

Önce Allah şahit sonra yüreğim,
Seni sevdiğimi kimse bilmesin.
Beraber yaşamak ölmek dileğim,
Seni sevdiğimi kimse bilmesin.

İçime oturdu çektiğim hasret,
Şeytanlar diyor ki hayata kahret.
Hep bana demiştin dur, bekle; sabret,
Seni sevdiğimi kimse bilmesin.

Hayra yorumlanır değil bu gidiş,
Yüreğim uçmayan yaralı bir kuş,
Günlerce ağlatır gördüğüm her düş,
Seni sevdiğimi kimse bilmesin.

Gel dedim özlemi belirttim sözle,
Bekledim yolunu yaş dolu gözle,
Oku bu mektubu bir yerde gizle,
Seni sevdiğimi kimse bilmesin.

01.02.2003

GS.1

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir