…AY IŞIĞI…
Merhaba yüzü güzel; gözleri puslum.
Bir gece, Yolda yakalarsa ay ışığı. Ya da uyku tutmaz dışarıya çıkarsan. Ağaçların dallarında ışıldıyorsa yapraklar,cırcır böcekleri ve kurbağalar birbirlerine nazire yapıyorsa orda dur. Yürüme…
Daya sırtını bir yerlere yada otur. Kendini ordaki duygulu havaya bırak. Yeniden bir dünya hayallen… Böyle bir ortamda; böyle bir gecede dalıp gitmekten başka birşey yapılamaz ki…
Ben de böyle bir akşam üstü; Erciş’in bir daracık sokağında, dün kaybettiğimi bu gün ararken; hayatı ve seni sevmeyi sevdim yeniden…
Sonrasını biliyorsun.
Yaşlılığım ve önemli bir mevkide olmayışım hiç etki etmedi üzerimde…
Bütün güzellikleri senden sonra gördüm. Senden sonra tanıdım. Senden sonra bir araya getirdim hayatımın diğer parçalarını. Ve dahası seni sevdikten sonra o güzelliklerle; onlarla yaşamayı öğrendim.
Çocukluk günlerimden kalma duygularımda; büyümek ve ihtiyarlamak ne güzel şeydi Allah’ım… Çelik çomak oynamak güzeldi. En büyük aşktan bile güzeldi evcilik oyunları. Ya da tüm güzel duyguları iplere dizerek gökyüzünde bir yerlere göndermek uçutrmalarla…
Güzeli arayanherkese saygılarımı sunarım. Şairler, ressamlara, yazarlara, öğretmenlere… Hepsini seviyor affediyorum. Kinsiz, kibirsiz, kavgasız bir çocuğun dünyasından… Çünkü biliyorum. İnsan; ne kadar katı olursa olsun, kalbi kırılır.
Bazan -hele sen yokken- nasıl yaşadığımı sorarım geçmişime. Orda bir ay ışığı bulur, dalar giderim.
Yeniden yaşamayı, seni sevmeyi denerim.
wwwraifaras.com10.04.1998
YARISI BENİM 1