…**YAKTIM GEMİLERİ…(Y A Z I)

*Sen küstün…
*Ben kırıldım…
*Anlatılmaz bir hüzün kapladı yüreğimi… İçime oturan gönül kırgınlığımın acısını sana anlatmak istemedim. Anlamadın beni. Sormadın bana. Yargıladın gıyabımda; küstün!.. Anladım ki inanmadın. Ben de buna kırıldım. Her yara iyileşir. Lakin; gönül yarası iyileşmez. Bunu çok iyi biliyorum…
*Yaralı bir gönülle yaşarım. Lakin; gönlümü kıranı asla affetmem. Ben de böyle biriyim…
*Sen küstün; ben kırıldım… Baktım; gönlümün tadı tuzu kaçtı. Baktım; dönüşü yok, gemileri yaktım…
*Dünyanın kuyruğu uzun derler ya. Belki karşılaşırız. Olur ya, karşılaşırsak bir gün bir yerde; yeniden tanışalım. Sakın; beni tanıdığını belli etme. Bende öyle yapacağım. “Hatırlarsan” diye bir kelimeyi asla kullanma. İlk defa görmüş gibi gözlerini kaçır. Yanımda senin yerinde bir başkası olabilir.
*Küsenler bir şekilde barışabilir. Lakin; ben kırıldım. Gemileri yaktım. Geri dönüşüm yok…

wwwraifaras.com29.09.2002

İPOTEKLİ BEDENLER

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir