…**SEN YOKKEN…

SEN YOKKEN

Sen yokken;
Kötüsü öksüzlüğümü yaşadım.
Sokak çocuklarının yalnızlığında.
Yaşları ellerimle gizleyerek ağladım.

Sen yokken;
Anıların ortasına bağdaş kurdum.
O köy bekçilerinin yalnızlığında.
Girdiğin gönlümün kıyılarına vurdun.

Sen yokken;
Duyguları darağacına astık.
Fermansız cellatların yalnızlığında.
Yeminim adını bir daha anmamak artık.

Sen yokken;
Gözlerimde yıldızlarca büyüdün.
Hep bekleyen sevgili yalnızlığında.
Bana diyorlar ki sevme ; severken öldün.

26.10.1998raifaras

Y. BENİM 2