ZAMAN PEJMÜRDE
Pejmürde zamanların;
Kıyısına vururken acılar,
Yanı başımda azametiyle palmiyeler;
Çıplak ayaklı kontesler vardı gölgesinde…
Yokluğuna tutsaklığım,
Duygularıma vurulan prangalar incitiyor.
Küf kokan mahzen gibi yer yüzü,
Tabanı yarılmış anılar istilasında…
Zamanda pejmürde ve tutsak,
Acıların kıyısında prangalı duygular;
Neyedir küf kokan mahzende palmiye.
Tabanı çatlamış anılarda,
Çıplak ayaklı kontes görmek varsa;
Gök kubbe altında yaşamalar anlamsız…
Zaman pejmürde,
Gönül tutsak;
Sen yok/s/t/un…
www.raifaras.com 23.12.2016
M. AŞKLAR