…ANNEME…
Senin yokluğunda sevgili annem,
Boynumuz büküldü kaldık kimsesiz.
Yaşadığın yerde nasılsın demem,
Biliyorum yerin soğuk ve sessiz.
Dostların ardından yaşlar döküyor,
Demir yer bakır gök beni sıkıyor,
Kimi yazık diyor kimi okuyor,
Gelen var giden var hepsi çaresiz.
Aklıma geldikçe çektiğin yıllar,
Seni ancak senden olanlar anlar,
Sanmam; hiçbir sevgi beni tamamlar,
Benim dünyam artık yalnız ve ıssız.
Gözünün içinde sevgi bulurdum,
Sen “oğlum” dedikçe mesut olurdum,
Kanadın altında yaşar dururdum,
Şimdi bir çöldeyim susuz gölgesiz.
Mümkünü olsaydı ömür bölseydim,
Allah; peygamberi ve seni sevdim,
Hem öğretmenim hem de annemdin,
Sanma ki bir ömrün geçti faydasız.
……………………………….ANNEMİN ARDINDAN
27.07.1992raifaras.com
TAŞTAN DAMLALAR