…**ADIN ÖZLEM…(YAZI)

Acıları tatmayasın diye; kendimle alıp gidiyorum derdi ve hüznü… Bir adımlık yol, bir yudum suyun hakkı varsa; helal et. Gam kasavet yere batsın! Yere batsın han; hamam!… Gözlerimin içine çizdim resmini. Gurbette senin özleminle her saat yollara çıkmalarını istemiyorum. Yalnızlığımı yıkmak istedim…  Baktığım herşeyde sen olacaksın. Gönlümdeki gibi…

Bu yolun dönüşü yok. Sıla; gurbet arasaında gidip gelmekle geçmez bir ömür. Gidiyorum.. Şimdi ben seni bekleyeceğim. Gözlerim yollarında kalacak yüreğimle. Bahar kadar taze; yaz kadar güzelsin…

Zamanı beklemekle geçirmeyelim. Hayal kurmakla bitmez bu emanet günler. Yalnız hayat ağır bir iş. Hayat yalnızları ezer. Sorulmaz hatıraları. Gelen vurur, giden vurur. Hayatın unuttuğuna; kuyu kazıp çelme takanlar çoğalır. Milyonlarca yıl geçti; değişmedi bu  gerçekler. Korkarım değişmez de… Bir başka değişmeyen de; gönül yarasının çaresizliği ve sana olan sevgimdir…

Mevsim dışı açan gül, nevruz, yasemin, orkide gibisin. Ben de seni mevsimsiz sevmiştim. Yılların farkına rağmen… Hatırlıyorum. İlk gül vermiştim o kış gününü anasın diye. Bende hala aynı güzelsin…

Sen ve aşkına kalbimde ayırdığım yer aynı kalacak. Ben; sendeki seni sevdim. Herkes her telden çalıp söyleyebiliyor. Bu  yaşamalar bana döre değil. Gördüm; edepsiz edebi yoldan çıkarmış…

Duyguların taa derininde; seni özlüyorum. Tanıştığımız yeri özlüyorum… Öptüğüm günü özlüyorum… Kucağında ölmeyi özlüyorum…Ben seni böyle sevdikçe; günler, aylar sürer sonbahara yolculuk.

Adın Özlem konmuş; ama sen özlem nedir bilmezsin ki…

wwwraifaras.com 30.12.2002

İPOTEKLİ BEDENLER

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir