AĞLAMAK İSTEMİYORUM
Yakalanmışım zamanın pençesine,
Seni sevdiğim bir tarihten geliyorum…
Yokluğun bestesiz bir şarkı gibi dilimde,
Parçalanmış resimlerin arkasındaki yazı gibi;
Hayel meyalim düşününce…
Biliyor musun!
Sivilce yüzlü çağları geçtik,
Gün; gidenin ardından ağlama günü değil.
Her gecenin karanlığında aklıma gelsen bile,
İçimde gül ve dikeni gibisin;
Yeniden desem yüreğimi kanatırsın,
Biliyorum…
Bir Ekim ağırlığının ayazında;
Saçlarımı okşayan değilsin,
Boşuna karanfil kokan kadın olma,
Beni kendi yalnızlığına sürükleyemezsin.
Karanlıklar yalnızlığımı almazken üstümden,
Senli günlerimi soyundum buralarda.
İsterse yarım kalsın bütün dizeler,
Yada rüyalarımın bir yerinde uyansam da ansızın;
Sancılar bassa da en mutlu anımda,
Seni düşünüp her gece gizli gizli;
Ağlamak istemiyorum.
En tenha yerine yerleştirdim kalbimin,
Herkes yanımdan geçerken umarsız;
Sen orada kal.
Hiç dönmemek üzere gönderdim seni,
Ömrümü derin bir sensizliğe gömdüm;
Kaybolan bir günün sızısı gibi…
Ardından;
Bütün mutsuzlara liman yaptım yüreğimi.
İhtimaller çok çok uzak,
Unutulmuşluğun sınır boylarında nöbete çık;
Bir hudut taşında beni kurşuna diz,
Sonra;
Ufuk çizgisinin gizinde yak beni.
Musallada küllerim koyma,
Savur rüzgara karşı;
Esmer tenli zamanlarda kal…
Anılarımı serbest bırak giderken,
Naz ettiğin günlerin hatırına unut beni.
Zorlama hayallerimi,
Seni düşünüp her gece gizli gizli;
Ağlamak istemiyorum.
raifaras.com 12.05.2018
YELKOVAN
c)Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin
kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.