Gözlerim;
Çoktan yol çekiyordu,
İçim içimi kemiriyordu bunca zaman.
Bekle beni ölüm!!
Yok artık,
Uykusuz gecelere paydos.
Her şeyin sefasını sürerek,
Acılarımı sürükleyeceğim peşimden;
Sokaklarda…
Bu gün;
Savaşımız var doğuda.
Ölüm de bir yerde güzel,
Biliyor musun;
Ben yaşayan bir ölüydüm zaten.
Şöyle aynanın önüne geçtim;
Sırıttm,
Yazık;
Ne manasız bir gülüş.
Öyle ya;
Savaşa gideceğim,
Belki de hiç dönmeyeceğim.
Ne diye seni ortak ettim sanki;
Sen ki,
Her şeyden habersizdin.
Zamansız bir ateş yanıyor söndüremiyorum;
Beklesin,
Savaşacağım ölümle!
KORKMUYORUM.
Gülüm,
Sağ kalırsam;
Sana döneceğim,
Dönmezsem unut beni.
Burada hayat bambaşka ,
Çaresiz insanlar gibi öksürülüyor,
Ölüm oyuncak gibi doğuda.
Her şey yalan;
Vallahi yalan,
Burası;
Gülmeyi unutmuş insanların diyarı.
Kuşlar bile gülüyor gerçeklere,
Bir uçurumdan düşmüşüm sanki
Yıkılmış tüm evren…
Ellerdeki çatlaklar kin dolu;
Toprak dolu.
Herşey yapayalnız bir kuş gibi;
Bir sıkıntı çöker yüreklere görme.
Kar,
Bora,
Fırtına, tipi alabildiğince…
Dedim ya,
Her şey bambaşka burada;
Mevsim dört sayılır ama baharı yok.
Oysaki böyle olmamalı,
Barut kokmamalı gün boyu,
Kuşlar özgürlük şarkısı söylemeli
Dostluk inançlarımızda olmalı kardeşlik!
Aşk var ama neyimize
Kıştan sonra bahar gelmeli…
Yığılıp kaldı dün akşam üstü insanlar,
Onların duyguları artık ölüdür.
İnsanlığın uğrayamayacağı yerlerde gömülü;
Bu akşam sonrası alacalığında,
Umutlar;
Çırılçıplak girdiler mezarlara,
Baş ucundaki taşta kuşlar;
Özgürlük şarkısı söylemiyorlar…
Dün sona erdi savaş.
Yıkamadılar,
Bu suskunluk duvarlarını;
Yaşamaya karşı seslerini kestiler,
Onların da yaşamak hakkıydı insancasına.
Hep böyle düşülür doğuda,
Kan-revan;
Geride kalır olanca sırları.
Kaya diplerinde soğuyan ölülerin;
İlk aşkları yumru olur,
Kan olur,
Dolar ağızlarına…
www.raifaras .com 1978
İPOTEKLİ BEDENLER