…GÖZLER…
(ZEYTİN GÖZLÜM)
Ben yeniden doğacağım;
Gecenin karanlığı tükendiğinde,
Gözlerde düşlerin ıslaklığı var.
Biliyor musun Zeytin Gözlüm,
Bırakıp gittim o kenti ardımdan;
Sana gelecektim;
Sen uzaklarda, yıldızlardaydın.
Uyuyamadım bir daha;
Gözlerimi yollarına bıraktım,
Orta yerine oturdum bekar odamın;
Bir dünya kurdum senli düşlerden,
Gün ağarıncaya kadar;
Dolaşıp durdum sokaklarında.
Güneş alın yazıma vurunca;
Pembe gülleri soldu ümidimin,
Yokluğuna kahretttim,
Yalnızlığın sensizliği battığında içime,
Sen uzaklarda; yıldızlardaydın.
Sen de çekeceksin çektiklerimi,
Kahır yüklü bulutlar gezecek göklerinde,
Acılar çoğalırken;
Sevgisizlik yüreğinin kıyısana demirleyecek.
Çirkinlikler büyürken;
Yokluğumda gözlerini yollarıma dikeceksin.
Sen;
Zeytin Gözlüm
Arayacaksın,
Bekleyeceksin meçhulden;
Ağlamaklı olacak gözlerin.
Buruk bir acı basacak yüreğini,
Beni o zaman anlayacaksın.
Belki ağlayacasın gizli gizli kim bilir,
Soracaksın tanıdıklara,
Bensizliğin rıhtımına ulaşacasın;
Yalnızlık dalgaları üstüne geldikçe
Anılarla avutacaksın kendini.
Anlayacaksın,
Şimdi ben uzaklarda; yıldızlardayım,
O gözler göremeyecek sevdiğini.
23.02.1985www.raifaras.com
YARISI BENİM 2