HASRET
Fotoğraf bir karedir, içinde neler yok ki
Ben hasrete mahkumum unutmayı unuttum.
Görülenler belli de görünmez öyle çok ki,
Ben hasrete mahkumum unutmayı unuttum.
Yasin, baba dedikçe başını sallar durur
Her göz göze gelişte beni içimden vurur.
Anılar beni tutup, dört bir yana savurur,
Ben hasrete mahkumum unutmayı unuttum.
Hasret o kadar zor ki, sığmaz deyişe söze.
İçe akar çok zaman, yaşım sığmaz da göze
Açılmaaz göstereyim, yüreğim benzer köze
Ben hasrete mahkumum unutmayı unuttum.
Sabahat, baba dese anlatır bin kelime
Hayattan gün beklerken, özlem düştü içime
Yavruların yokluğu hiç gelmesin dilime
Ben hasrete mahkumum unutmayı unuttum.
Acı, tatlı anılar hayattan birer bölüm
Beni yavrularımdan ayırır ancak ölüm
Uzaktan sevmelere artık dayanmaz gönlüm
Ben hasrete mahkumum unutmayı unuttum.
Doğukan, baba derken anne der gibi içten
Birçok keder yaşadı, bir şey olmazdan hiçten
Kim istemezki her gün, yorulsun bir sevinçten
Ben hasrete mahkumum unutmayı unuttum.
Allah’a ısmarladık hoşça kal diyememek
Yetim gibi boynunu bükerek, çekip gitmek
Kolaymı bir hayatı, bir sözde düğümlemek
Ben hasrete mahkumum unutmayı unuttum.
Unutmam mümkün değil,ne o günü, ne o anı
Yüreğim en içten duydu, gördü tufanı
Yinede acı dolu, hayatın güzel yanı
Ben hasrete mahkumum unutmayı unuttum.
Ben ki Raif Aras’tım düşler içimde saklı
Sen yoksun, iki sözcük dudağıma yasaklı
Allah biliyor yeter, aramam suçlu,haklı
Ben hasrete mahkumum unutmayı unuttum.
01.01.2001 www.raifaras.com
GS.1