Kategori: 2004

*KARANLIKTA

Düşlerden kurtulunca yalnız başıma kaldım,
Ben sensizken çok gece durup isyana daldım,
Ellerinden tutarak; seni getirsin diye,
Her akşam karanlıkta; umudu yola saldım.

04.06. 2004 www.raifaras.com
Yarısı benim 2

PAYLAŞMAK

Paylaşmak; görüşmek, anmak. Hatıralara saygı duymak. Dünün omuzlarına basarak; yarınlara umutla bakmak.

Paylaşmak; kahpeliği öldürmek. İpotekli bedenleri kurtarmak. Duygusal esareti bağımsız bırakmak. Karaya vuran gemiyi askıdan kurtarmak. Dilek ağacına bez bağlamak ve radyodaki müzikten şansına parça tutmak. Ardından bir de sevdiğine adamak.

Paylaşmak; büyük, küçük bilmek. Hatır gönül saymaktır. Bir ağıtta ağlamak. Bir sözden pay çıkarmak. Tebessümlerden pay ummak. Ağlamalardan etkilenmektir. Darağacından ipliği almak. Hakimin elindeki tokmak, savcının iddiasıdır. Ya da sanık sandalyesinde oturmaktır birlikte.

Paylaşmak; umulur ki sevgi gibi olup çoğalsın, acı gibi olup azalsın. Ne izi kalsın düşlerinde ne de özlemi. Ay karanlığında yakamoz, yağmur sonrasında büyüyen çim, gök kuşağında bir renk olsun. Çiçeklerden gül, zamanlardan bir bahara gitmek olsun paylaşmak…

Paylaşmak; yarına duyulan özlem, özlemin içindekine varma isteği. İsteğin ruha dürtüsü ve ruhun tınısına uygun güzelleşmek. Güzelliği lazım olana göstermek. Günü yaşamak paylaşmak değil. Kendine kaçmaktır. Kendine kaçışların yalnızlığında korkuya kapılmak. Yıldızlara dilekleri sunmak ve meleklere ulaşmasını istemek.  Evet; belki çok şey bunlar. Ama gerekli. Sosyal hayatın olmazsa olmazı. El ele; gönül gönüle olmak. Dost olmak, yürekten olmak. Ummak. Güvenmek. Düşman çatlatmak.

Paylaşmak; küçük şeylerle mutlu olduğunu göstermektir. “Yarım elma, gönül alma” atasözündeki iç mana gibi yaşamaktır paylaşmak. Büyüğün küçükle, kadının erkekle, sıcağın soğukla, beyazın siyahla, tokluğun açlıkla ilişkisi gibidir paylaşmak.

Paylaşmak; sabahın aydınlığı, gecenin karanlığı, kışın ayazı, yazın sıcağı, bir demet gül, bir lokma ekmek, bir bardak su bir kaşık yemek için harcanan birlikteki emektir.

www.raifaras.com 30.06.2004

YARISI BENİM 1

 

ACI

Acının tarifinde yine acı yatmaktadır. Zira tanımı yapan, o acıyı iyi tanıyan olarak bilinir. Çünkü acı; her dilde ve her yerde aynıdır. Hatta Şark kültüründe “Herkes hep birlikte ağlar; ama herkes kendi acısına ağlar.” diye bir söz vardır. Bu da göstermektedir ki acı her yerde aynıdır.

Bölgesel ve kavmi bir acıdan bahsetmek; ötekileştirme çabasıdır. bu da siyasi ve sosyolojik maksatlıdır. Ayrıştırma/ ötekileştirme, aslında yapmak isteyenin kendisinde varlığını gösterir. Yanlı davranış, içe kapalılık, özgüven kaybı ve paylaşımdan uzak olma gibi duygular bu tür insanlarda ön plana çıkar ve bu da tipik bir kişilik bozukluğudur. Tipik davranışların bozukluğu toplumsal hayatın içinde güvensizliğin başlangıcıdır.

Toplumu meydana getiren bireyler; sosyal ve siyasal alanların içerisinde sosyolojik ve psikolojik bütün boyut ve içeriğini önceden hesaplamak zorundadırlar. Aksi halde “Her yara başka bir yüreğe acı verir” sözünü unutmuş olur. Bu göz ardı davranışın akıbetinin yine kendine acı olarak döneceğini unutmaması lazımdır.

Yaşanılan ev ortamından, mahalle, ilçe, il ve ülke bazında hoşgörü yoksa; acı kaçınılmazdır. Bu da mutsuz insan tipi oluşmasına neden/basamak olur. Mutsuz insan, umutsuz insandır. Umudunu yitiren, her şeyini  yitirmiş demektir.

Acı ile tanışmamak mümkün değil. İnkar edilemez. Acı vardır diye yaşamak ve yaşatmak zorunda değil canlılar. Canlılar derken; tabi ki etken faktör insandır. Çünkü insan akıllıdır. Yapanı bilir. Yapılanı hatırlar. Hisseder. Bunun yanında hissettiği acıyı kendisine yaşatanı bağışlama zekasına sahiptir. Bu da değer verme anlamına gelir. Her hatayı bir hata ile cevaplamak ya da her acı için bir acı yaşatmak, hayatı çekilmez yapar. Bu sebeple; acının tarifinde yine bir acı vardır; diyorum…

Bireyler hatalardan doğan acıları görmezden gelmezse ya da bağışlamayı bilmezse, acının tarifindeki acı süregeldiği gibi süre gider.

Acı; bedenlere asla yorgunluk vermemeli. Çünkü acı vermek kolay ama acıyan yüreği unutmak çok zor, hatta imkansızdır. Her acı çeken birini gördükçe hatırlanır ve  huzursuz eder. Haklı olmak huzurlu olmaya yetmez.

Paylaşılınca; azalan tek şey acıdır. Temenni edilen yaşanmamasıdır.

www.raifaras.com 12.06.2004

YARISI BENİM 1

ÖLÜRÜM SEVDALARIMDA

Dünün acıları dürtüp duruyor ruhumu. Huzur akrep gibi kendi kendini zehirliyor. Böyle yaşamak bıçak sırtında dans gibi. Dünyayı yeniden kurmak; ölüm tesirli sözdür kapkara zindanlarda.

Karanlığa sarılıp firari gecede, grinin tonları bulaşmış gök mavisine. Seninle alacalada tanışmıştık. İki ayrı biriydik; şimdi biziz. Lakin içimdeki ben yorgunum. Ah! Ah! acı dolu gün…

her gönül kendi yavuslusuna yanıktır. Yanlışsam seni sevme ihanetime say. İdamına razıyım. Ölümü değil, ölümleri hak edişleri sorgulamalı. Alnımın çatında birikirken ter damlaları…

Kara kalem, körpe yürek eline; ölümüne yürüyüş var. Sevdanı haykır dağlara. Kıtlık zamanı sevdanın; tebessümler tutsak. Hiç bir şey eski olduğu yerde değil. Elden ne gelir. Bakarsın bir gün ılık eser rüzgar; sarı gül kokusu getirir uzaklardaki mezarlıklardan. Doğumu ya da ölümü düşlesem ne çıkar. Yüzümde seni gizli sevdiğim yılların izi var…

Ayaz, tenlere değende; ölüm bekler ben bekleyemem… Bambaşka olmayacak hayatım; herkesin ki gibi. Hep ben ölürüm sevdalarımda, bir at başıönde dertlerim…

Görmelere mahkum; suskun anlatmalara. Tutkun ağlamara ve aynalara yasaklı bakışlar…

www.raifaras.com 25.03.2004

YARISI BENİM 1

 

AKŞAM TÜL ATTI

Sıkıldı yüreğim; ağrıttı sancı,
Dün akşam densizler hal attı sanki.
Hissetim içimde; bir kadın falcı,
Dün akşam gönlüme yol attı sanki.

Kader ölüm olmuş bak yazımıza,
Bin umut beslerken yarınımıza,
Geçmiş günlerdeki hatıramıza,
Dün akşam birisi; dil attı sanki.

Her akşam beklettin başka durakta,
Hep hüsran yaşattın gelen şafakta,
Sen yoktun ararken sizin sokakta,
Dün akşam çiçekçi gül attı sanki.

Bütün anılarım geçti gözümden,
Seni düşünürken dalmışım birden,
Acıdı halime; melekler gökten,
Dün akşam üstüme tül attı sanki.

wwwraifaras.com 12.12.2004
c)Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin
kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

GS.2

Bestekar Hasip Celil KOLAS’ a gönderildi.

HASRET TERK ETMEDİ

Nasıl bir sevmektir kaçıp durursun,
Hasret terk etmedi sevdiğim günden.
Ne bana gelirsin; ne de bulursun,
Hasret terk etmedi sevdiğim günden.

Sevmeyi sordurdun papatyalara,
Gülüşümü gömdüm cam aynalara,
Dönüşü bağlattın; yalvarmalara,
Hasret terk etmedi sevdiğim günden.

İnan ki yerine ad koymamışım,
Seviyorum demiş üste yanmışım,
Kaçmak istedikçe yakalanmışım,
Hasret terk etmedi sevdiğim günden.

Dayanamaz oldum hasretin ağır,
Bir ulak yolla da; yanına çağır,
Beni sevdiğini; yüzüme bağır,
Hasret terk etmedi sevdiğim günden.

wwwraifaras.com 29.10.2004
c)Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin
kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

GS.2

KEYFE KEDER

Sevmeler ıstırap gülmek yalanmış,
Bir sahte tebessüm gülüşe kanmış,
Gönül kendi sevmiş kime aldanmış,
 Olmaz olsun böyle keyfe kederler,
 Olmaz olsun yakıp yıkan kaderler.

Sanarki bu güneş bir ona doğmuş,
Ümitle beklemek hayalmiş boşmuş,
Yürek hep ardından boşuna koşmuş,
 Olmaz olsun böyle keyfe kederler,
 Olmaz olsun yakıp yıkan kaderler.

Gidişler gönlüne hep isyan olmuş,
Zaman acılarla dostluğu kurmuş,
Duygu pusu atmış anılar vurmuş,
 Olmaz olsun böyle keyfe kederler,
 Olmaz olsun yakıp yıkan kaderler.

Sayısız kederler gönlüne dolmuş,
Bir gece görmüşki yatağı bomboş,
Demişki kendine kaderim buymuş,
 Olmaz olsun böyle keyfe kederler,
 Olmaz olsun yakıp yıkan kaderler. 

wwwraifaras.com 15.10.2004
c)Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin
kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

GS.2

*RAKS

Gönlümün sultanıyım; keyfiminde kahyası,
Biraz deli doluyum; birazcık da çok aksi,
Erdim kemal yaşına; beni yoldan çıkarmaz,
Üç beş şehevi sözün; dil üstündeki raksı.

25.04.2004www raifaras.com

YARISI BENİM 2

*ŞÖHRET

Etle tırnak gibidir; iç içe hayat şöhret,
Yükselişin ardından; bir anda gelir fetret,
Bu felek güpegündüz; terse çevirir çarkı;
Gün gelirde sevgiler; dönerde olur nefret.

05.04.2004www raifaras.com

YARISI BENİM 2

İNSAN DEDİĞİN

Çileyi üç beş satır; derdi üç damla yaşla,
Sanatı kullanarak; anlatır bir kaç taşla.

Bir kaç taş atma ile; bitmez ki dertlerimiz,
Kan kusarken kızılcık; içtik der fertlerimiz.

Fertlkerimizi görme; hoş kibir abidesi,
Uçkurunu düşünür; herşey alır midesi.

Midesiz değilizdir; hatır gönül düşmüşüz,
Mezar bedava diye; dağlara üşüşmüşüz.

Üşüştüğümüz yerler; bizden ah-u zar eder,
Mayamız olan toprak; bize intizar eder.

İntizarlar yüzünden; artmıyor kazancımız,
Komşumuzun varlığı; bizim karın sancımız.

Sancılar bastığında; akla gelir Yaradan,
Hep gizli kalsa bile; kan akmaz her yaradan.

Yaradanım can vermiş; bir damla  haram suya,
İyi kötü fark etmez;  insan  dediğin bu  ya…

wwwraifaras.com 11.08.2004
c)Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin
kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

GS.2