Kategori: Buruşuk Kağıtlar

YEDİVEREN KOKUYOR

Yediveren kokuyor evimin her arafı,
Gönderdiğin her gülü bir vazoda kuruttum.
Hicranından titrerken göğsümün sol tarafı,
Gönderdiğin her gülü bir vazoda kuruttum.

Sormuyorum alırken içinde her vardiya,
Doğum günüm bayramlar aldığın son hediye,
Biliyorsun gönlümü beklerim gel gör diye,
Gönderdiğin her gülü bir vazoda kuruttum.

Hasretimi düşündüm elbette son bulacak,
Vazoların içinde kuruyup dal kalacak,
Evimdeki kokular seninle tam olacak,
Gönderdiğin her gülü bir vazoda kuruttum.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar

İSYANA BAŞLIYOR DUYGULAR

Her sabah umuda yolculuk varken,
İsyana başlıyor; deli duygular.
Bir sevda içimde ölüyor derken,
İsyana başlıyor; deli duygular.

Her gönül severken ağartır saçı,
Dost gibi aslında yaşanan acı,
Bir sevda gönlüme yüklerken suçu,
İsyana başlıyor; deli duygular.

Ne zaman umuda gözümü kırpsam,
Ar gelir gittiğim yolumdan sapsam,
Bir sevda bulupta peşinden gitsem,
İsyana başlıyor; deli duygular.

Her ömür kendince çileyi seçse,
Kul olan başına gelenden kaçsa,
Bir sevda gönüle girince uçsa,
İsyana başlıyor; deli duygular.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar

HER SEVGİ ÖLÜRMÜŞ

Kurduğun hayalin sende manası,
Her sevgi doğduğu yerde ölürmüş.
Sevginin gönüle yoksa faydası,
Her sevgi doğduğu yerde ölürmüş.

Kurduğun hayalin sonu ölümse,
Yaşanan zamanın adı zulümse,
Sevginin gönülde işi çalımsa,
Her sevgi doğduğu yerde ölürmüş.

Kurduğun hayalin yetim kalınca,
Tuttuğum bukette güller solunca,
Sevginin gönülde yeri bitince,
Her sevgi doğduğu yerde ölürmüş.

Kurduğun hayalin sevgi kokmazsa,
Maziye kibriti çakıp yakmazsa,
Ercişli her sabah baştan sevmezse,
Her sevgi doğduğu yerde ölürmüş.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar

GİT ARTIK DEMEKLE

Üzgünüm bir tanem kalbini kırdım,
Git artık demekle her şey bitmiyor.
Dediğim her sözü tersine yordun,
Git artık demekle her şey bitmiyor.

Ararım her gece odamda sessiz,
Uzakta bir gönül yaşamaz bensiz,
Bırakma sen beni burada sensiz,
Git artık demekle her şey bitmiyor.

Yalnızlık bu ömre olmasın çile,
Gözlerim her gece bakmasın yola,
Nedamet çok ağır getirdim dile,
Git artık demekle her şey bitmiyor.

Ercişli sözünün kurbanı oldu,
Öfkeye yön verip haddini buldu,
Beklerken her yerde umudu kaldı,
Git artık demekle her şey bitmiyor.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar

DUYGULARA DOKUNUP

Duygulara dokunup isyan etme boşuna,
Yalancısın sevgili; bırakıp giden sensin.
İncinmişim gönlümden kanmam düşen yaşına,
Yalancısın sevgili; bırakıp giden sensin.

Duygulara dokunup mektup yazma gönlünce,
Yollarıma çıksan da dönüp bakmam görünce,
İncinmişim gönlümden sana dönmem ömrümce,
Yalancısın sevgili; bırakıp giden sensin.

Duygulara dokunup zaman koyma ömrüme,
Sözlerinin hecesi bomba olur sabrıma,
İncinmişim gönlümden sakın gelme kabrime,
Yalancısın sevgili; bırakıp giden sensin.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar

SENİ DÜNDE UNUTTUM

Seni dünde unuttum demiştin ya giderken,
Ölümüne sevsem de geri dönemem artık.
Beni sende öldürdün vedayı sen ederken,
Ölümüne sevsem de geri dönemem artık.

Seni dünde unuttum demeler çok kırınca,
Unut dedim olmadı sözlerin dert olunca,
Sabır taşı çatlattı saatler gonk vurunca,
Ölümüne sevsem de geri dönemem artık.

Seni dünde unuttum deyince zor susmuştum,
Yaşlar göze dolunca kendime çok küsmüştüm,
Aşka düşen gönlümün içine dert asmıştım,
Ölümüne sevsem de geri dönemem artık.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar

ZAMANI GELMİŞKEN

Kalmadı kimsenin ahde vefası,
Zamanı gelmişken üz geçip gitsin.
Ağırdır gurbetin derdi sefası,
Zamanı gelmişken yaz geçip gitsin.

Kimseye söyleme gönül kastimi,
Bırakıp gidenler gidip küstü mü,
Gönlünü inciten dostun üstünü,
Zamanı gelmişken çiz geçip gitsin.

Uzakta sevenin sorma soyunu,
Gidenin boşuna yapma toyunu,
Büyüsü bozulan  kötü oyunu,
Zamanı gelmişken çöz geçip gitsin.

Ercişli biliyor gamı efkarı,
Ömrüne çektirdi onca zararı,
Sevmezken uzakta aşka mezarı,
Zamanı gelmişken kaz geçip gitsin.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar

MEZARIMA GELME

Seni sevmelerden uyku tutmazdı,
Mezarıma gelme; uyurum belki.
Gönül divaneydi düşüp yatmazdı,
Mezarıma gelme; uyurum belki.

Seni sevmelerden küstüm herkese,
Bütün arzuları döktün nefese,
Yanıp kahrolmamı saydın hevese,
Mezarıma gelme; uyurum belki.

Seni sevmelerden oldum pervane,
Gizli muradımı ettin bahane,
Ölen Ercişliyi saydın divane,
Mezarıma gelme; uyurum belki.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar

ŞARKILAR DOKUNUR

Şarkılar dokunur sözler ağlatır,
Kalsam da anlamsız sana kırgınım.
Kadehe sarılsam dünü anlatır,
Kalsam da anlamsız sana kırgınım.

Kanamaz incitir sözün yarası,
Bozuldu hazanla gülün arası,
Gitmeyi sevmezdim geldi sırası,
Kalsam da anlamsız sana kırgınım.

Kırdıkça sözlerde güldün orada,
Gitmekle kalmakla kalmam arada,
Nazlara kanarak durmam burada,
Kalsam da anlamsız sana kırgınım.

Sözlerin dokundu yaram derinde,
Ercişli kararı verdi yerinde,
Kimseler görmeden gece serinde,
Kalsam da anlamsız sana kırgınım.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar

DÖRT MEVSİMİM AYNI

Ne bahar yaşadın ne yazı güzü,
Dört mevsimim aynı zemheri artık.
Hiç eksik olmadı kar boran buzu,
Dört mevsimim aynı zemheri artık.

Gün döner ardından bir tipi basar,
Ben düşüp kalırken son rüzgar susar,
Çok üşür yüreğim ne sevse kusar,
Dört mevsimim aynı zemheri artık.

Ne saat bellidir ne zaman mekan,
Bir gönül kaldı ki hep aşktan korkan,
Kal demem kimseye kem gözle bakan,
Dört mevsimim aynı zemheri artık.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar