Kategori: Buruşuk Kağıtlar

SEVDANIN YOLUNA

Görmeden erguvan karanfil gülü,
Sevdanın yoluna dikenler ektin.
Gönlümü süslerken gelincik alı,
Sevdanın yoluna dikenler ektin.

Begonvil sardunya şakayık kaldı,
Gördüğüm eziyet aklımı aldı,
Sanırım aklını başkası çeldi,
Sevdanın yoluna dikenler ektin.

Laleler sümbüller bukette durdu,
Sevmiştim gönlümde muradım vardı,
Bilirsin bülbülü ağlatan hardı,
Sevdanın yoluna dikenler ektin.

Papatya gelincik başkaydı nergis,
Öfkemi tutamaz koskoca deniz,
Ercişli diyor ki bıraktın sensiz,
Sevdanın yoluna dikenler ektin.

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar

VUSLATI BEKLEME DEDİN

Vuslatı bekleme dedin giderken,
Bir hayale umut bağlamam artık.
Her şeyi bitirdin veda ederken,
Bir hayale umut bağlamam artık.

Vuslatı imkansız kıldın gönlüme,
Hüsranı yaşattın kalan ömrüme,
Ahdettim dönemem geçen dünüme,
Bir hayale umut bağlamam artık,

Vuslatı düşünsem yola bakarım,
Uyusam yastığa yaşlar dökerim,
Bırakıp gittiğin dünü yıkarım,
Bir hayale umut bağlamam artık.

Vuslatı unuttum yolum değişti,
Gözüme yeniden gözler ilişti,
Eskiyen hayalin yeri değişti,
Bir hayale umut bağlamam artık.

Vuslatı başkası gelir yaşatır,
Seni de anarak kulak çınlatır,
Ercişli halini sözle anlatır,
Bir hayale umut bağlamam artık.

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar

AKLIMI ZORLUYOR SAATLER

Aklımı zorluyor sensiz saatler,
Firkati kaldırmaz bu deli gönül.
Saçımı okşarken serin imbatlar,
Firkati kaldırmaz bu deli gönül.

Aklımı zorluyor yalnız kalışım,
İçimi kurşunlar nefes alışım,
Hayıra yorulmaz böyle dalışım,
Firkati kaldırmaz bu deli gönül.

Aklımı zorluyor zaman döngüsü,
Kabulün değilse alın yazısı,
Sebepler arama deme hangisi,
Firkati kaldırmaz bu deli gönül.

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar

ÖLÜMCÜL YARALAR AÇTIN

Ölümcül yaralar açtın gönlünde,
Dokun da kapansın açık gözleri.
Zamanı tükettim sensiz ömründe,
Dokun da kapansın açık gözlerim.

Beklerken çoğaldı aklar şakakta,
Geceler tüketti soğuk durakta,
Vurulmuş kalmışsa sizin sokakta,
Dokun da kapansın açık gözleri.

Kalbini kırmıştın sözle dilinle,
Severek görünen nazlı halinle,
Musalla taşında iki elinle,
Dokun da kapansın açık gözleri.

Ercişli kimseye gönül vermedi,
Yanına oturup hayal kurmadı,
Ölünce kimseden seni sormadı,
Dokun da kapansın açık gözleri.

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar

BİR SUÇUM VAR

Bir suçum var benim gizli sevmişim,
Elbette haklısın yüzüme vurma.
Son nefes ol diye sana gelmişim,
Elbette kendince sehpalar kurma.

Sen yoksan bu gönül nasıl olacak,
Bu gönül hep dertli sanma gülecek,
Son nefes bir vakit sonra dolacak,
Elbette giderim yoluma durma.

Ben sensiz bir ömre razı gelemem,
Gün doğar gün batar yalnız kalamam,
Son nefes tez biter yalnız olamam,
Elbette ölürüm cellada verme.

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar

ÖMÜR TÜKENİP GİDER

(SON TREN NEREDE)

Ömür nefes nefes tükenip gider,
Son tren nerede; gelmedi gitti.
Dertler mesken tuttu çektiğim yeter,
Son tren nerede; gelmedi gitti.

Gençlik geçti gitti kalmadı zaman,
Uzak yakın kalmaz başlarsa isyan,
Dertler mesken tuttu vermiyor aman,
Son tren nerede; gelmedi gitti.

Şimdi yaşlı bitkin gözlerim yolda,
Gayri umut yoktur gelecek yılda,
Dertler mesken tuttu üşüten yelde,
Son tren nerede; gelmedi gitti.

Raif ARAS sabır diyerek bekler,
Saça erken yaşta doluştu aklar,
Dertler mesken tuttu dününü yoklar,
Son tren nerede; gelmedi gitti.

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar

UZAKTAN SEVMELER

Uzaktan sevmeler öldürür beni,
Bendeki beni al; seninle götür.
Uğrunda ölecek deliyim yani,
Bendeki beni al; seninle götür.

Uzaktan sevmeler herkese zulüm,
Ayrılık dostumdur korkutur ölüm,
Karanlık gecede duada elim,
Bendeki beni al; seninle götür.

Uzaktan sevmeler yakışmaz bize,
Sığınma edaya bağlanmaz naza,
Ercişli halini dökünce söze,
Bendeki beni al; seninle götür.

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar

 

KİRPİĞİ ISLANMIŞ

(ÇARESİZLİK ÇÖKTÜ)

Kirpiği ıslanmış birini gördüm,
Çaresizlik çöktü gönül şehrime.
Çömelip yanında halini sordum,
Çaresizlik çöktü gönül şehrime.

Kirpiğin ucunda yaşlar beklerken,
Dilinde duaya sabır eklerken,
Elinde tuttuğu resmi saklarken,
Çaresizlik çöktü gönül şehrime.

Kirpiği titreyip damla düşünce,
İsyanlar diline doğru koşunca,
Yıllardır tuttuğu sabrı taşınca,
Çaresizlik çöktü gönül şehrime.

Kirpikler yüzüne gölge edince,
Dokundu yüzüne yaşlar gelince,
Ercişli ağladı kalkıp gidince,
Çaresizlik çöktü gönül şehrime.

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar

DOLARIM GÖZLERİNE

Dolarım gözlerine; halimi soranların,
Bu gönülde sen yoksun dünde olduğu gibi.
Yüzünden anlıyorum bakıpta görenlerin,
Bu gönülde sen yoksun dünde olduğu gibi.

Dertlerin sofrasına seremem acıları,
Avuçta toplayamam inciten sancıları,
Yalnızım sokaklarda gezerken geceleri,
Bu gönülde sen yoksun dünde olduğu gibi.

Ercişli mateminde sevgisiz sancıların,
Dokunuşu durmuyor isyancı hecelerin,
Koynunda uyuyorken karanlık gecelerin,
Bu gönülde sen yoksun dünde olduğu gibi.

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar

NEDAMET İÇİNDE

Nedamet içinde geçti bir ömrüm,
Mutluluk son durakta olsa ne çıkar.
Yalancı umutta bitti tüm sabrım,
Mutluluk son durakta olsa ne çıkar.

Acılar içinde geçti her nefes,
Geçecek gidecek eski bir heves,
Yabancı umutlar olur taş kafes,
Mutluluk son durakta olsa ne çıkar.

Karanlık içinde zaman hiç geçmez,
Kapanan şafaklar küser de açmaz,
 Yalancı umutla kuşlar da uçmaz,
Mutluluk son durakta olsa ne çıkar.

Ercişli içinde saklar dert gamı,
Yerine götürmez yükü her yükü,
Yalancı umudun geldi son demi,
Mutluluk son durakta olsa ne çıkar.

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar