Kategori: Buruşuk Kağıtlar

SENSİZLİK
(KİMSE KANMIYOR)

Sensizlik yüzüme oturup kaldı,
Derdim yok diyorum kimse kanmıyor.
Kiminle konuşsam gözlerim daldı,
Derdim yok diyorum kimse kanmıyor.

Sensizlik kadermiş saklayıp durdum,
Camların dibinde hayaller kurdum,
Umudun peşinden kendimi yordum,
Derdim yok diyorum kimse kanmıyor.

Sensizlik ömrümce sırdaşım oldu,
Uyumak azaptı gözlerim daldı,
Dostlarım ararken yollarda buldu,
Derdim yok diyorum kimse kanmıyor.

Sensizlik çırası odamda yandı,
Hatıram anılar koynuma sindi,
Ercişli herkesle adını andı,
Derdim yok diyorum kimse kanmıyor.

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar

ÖMRÜNE VURDUĞUN DARBEDEN

Ömrüne vurduğun darbeden önce,
Şansına bir türkü seçti radyodan,
Umudun öldüğü vakitti onca,
Şansına bir türkü seçti radyodan,

Gönlüne aldığı darbeler ağır,
Büyüyen alevden yanıyor bağır,
Anılar diyordu ölümü çağır,
Şansına bir türkü seçti radyodan,

Gözünde aldığı darbenin yaşı,
Ölümü arattı sevdanın düşü,
Ortadan çatlarken sabrının taşı,
Şansına bir türkü seçti radyodan,

Ercişli seninle tanıdı derdi,
Sonra da yıllarca izini sürdü,
Oturup gençliğe hayaller kurdu,
Şansına bir türkü seçti radyodan,

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar

 

KAPINA GELİNCE

(BEYAZ GELİNLİK)

Kapına gelince mutlu olmadın,
Beyaz gelinliği; geri götürdü.
Merhaba diyerek bakıp gülmedin,
Beyaz gelinliği; geri götürdü.

Geçmişi unutup gönül almazken,
Boynuna sarılıp öyle kalmazken,
Sevgili olacak hali bilmezken,
Beyaz gelinliği; geri götürdü.

Bedeller ödetti kalan ömrüne,
Umutlar yükledi deli gönlüne,
Baktı ki dayanmaz senin zulmüne,
Beyaz gelinliği; geri götürdü.

Ercişli bavulla sana dönmüştü,
İçinde öfkesi kini sönmüştü,
Gördü ki sevgisi çoktan ölmüştü,
Beyaz gelinliği; geri götürdü.

Ercişli Raif ARAS 

Buruşuk Kağıtlar

FELEK

(SENİ UNUTMADIM)

Felek ömrümüzden yılları çaldı,
Seni unutmadım haberin olsun.
Bana dediklerin aklımda kaldı,
Seni unutmadım haberin olsun.

Felek yolumuzu ayırdı bizim,
Sensiz zamanlarda çoğaldı sızım,
Yola odaklandı kapanmaz gözüm,
Seni unutmadım haberin olsun.

Felek aramıza zamansız girdi,
Bütün acıları yoluma serdi,
Kader diyerekten ayrılık verdi,
Seni unutmadım haberin olsun.

Felek yazımızı sayınca heves,
Bizi ayırmaya çalıştı herkes,
Şimdi uzaklarda ısıtan nefes,
Seni unutmadım haberin olsun.

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar

SENSİZ YAPAYALNIZ BIRAKTIN

Sensiz yapayalnız bıraktın yarım,
O gece sen benden gittikten sonra.
Beni utandırdı edebim arım,
O gece sen benden gittikten sonra.

Sensiz kaldığımda kendime sustum,
Yalnız saatlerde dünyaya küstüm,
Tuttum düşlerimin hepsini astım,
O gece sen benden gittikten sonra.

Sensiz saatlerin koynuna düştüm,
Kendi yüreğime yaralar deştim,
Ölüm bulamadım meçhule koştum,
O gece sen benden gittikten sonra.

Sensiz Ercişliyi anlamaz kimse,
Gönül sensizlikte düşünce yasa,
Artık dönmüyorum çağıran sese,
O gece sen benden gittikten sonra.

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar

GÖZLERİ RIHTIMDA 

(BİRİNİ BEKLİYOR)

Gözleri rıhtımda engine dalmış,
Birini bekliyor sanırım gönlü/dünden.
Yaralı bırakıp uzakta kalmış,
Birini bekliyor sanırım gönlü/dünden.

Sızlıyor içinde kanayan yeri,
Yaranı sahibi özlenen biri,
Dalgalar dönerken kıyıdan geri,
Birini bekliyor sanırım gönlü/dünden.

Yıllara güvenmiş ağarmış saçı,
Zamanı tüketip başlatmış göçü,
Maziye kalmazken sevdanın suçu,
Birini bekliyor sanırım gönlü/dünden.

Ercişli buradan göndermiş onu,
Yıllardır sızlıyor kendi sol yanı,
Çektiği azabın bellidir sonu,
Birini bekliyor sanırım gönlü/dünden.

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar

DERTLERİN KOYNUNDA

(BİR İNAT UĞRUNA GİTME)

Dertlerin koynunda bırakıp beni,
Bir inat uğruna; meçhule gitme.
Pişmanlık yaşatmaz öldürür seni,
Bir inat uğruna; meçhule gitme.

Dertlerin koynunda yaşamaz kimse,
Takılma peşinden konuşan sese,
Çözelim konuyu mesele neyse,
Bir inat uğruna; meçhule gitme.

Dertlerin koynunda artacak çilem,
Hatıra anılar olmadan belam,
Üzülür kalırsın okunsa sala’m,
Bir inat uğruna; meçhule gitme.

Dertlerin kabusu gönlümü astı,
Mutluluk korkudan kenarda sustu,
Ercişli üzülüp her şeye küstü,
Bir inat uğruna; meçhule gitme.

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar

İSYANIN GEMİNİ TUTAMAM

İsyanın gemini tutamam artık,
Çok bekledim günler geçti yıl oldu.
Kabuksuz yaramın üzeri örtük,
Çok bekledim günler geçti yıl oldu.

İsyanın urganı boynumu sıktı,
Yalnızlık korkusu dünyamı yıkı,
Umudun ordusu yollara çıktı,
Çok bekledim günler geçti yıl oldu.

İsyanın sonunda kalacak talan,
Gönlümün köşkünde olmadı kalan,
Ercişli sözüne katmadı yalan,
Çok bekledim günler geçti yıl oldu.

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar

UZUN KIŞ GÜNLERİ

Uzun kış geceleri yalnızken çekilmezdi,
Hayaline sarılıp; kollarında uyurdum.
Gece kör karanlıkta umutlar yakılmazdı,
Hayaline sarılıp; kollarında uyurdum.

Uzun kış geceleri el ayak çekilince,
Dertli bir günümüze mermiler sıkılınca,
Aşksız gün yıldızları üstüme dökülünce,
Hayaline sarılıp; kollarında uyurdum.

Uzun kış geceleri zemheri olduğunda,
Günün her saatine özlemler dolduğunda,
Ufkun sır çizgisinde bakışım donduğunda,
Hayaline sarılıp; kollarında uyurdum.

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar

ELLERİMDEN TUT ARTIK

Başımda esiyorken aşkın zamansız yeli,
Ellerimden tut artık götür beni meçhule.
Erkenci hazanlarda solar aşkımın gülü,
Ellerimden tut artık götür beni meçhule.

Yıllardır yollarına bakar dururum her gün,
Sevdana tutulunca kaldım burada vurgun,
Gelemem diyemezsin sana kalamam kırgın,
Ellerimden tut artık götür beni meçhule.

Zamanın kıskacında zaman çalalım günden,
Delice sevdamızı herkes biliyor dünden,
Beklerken umudumu asla kesmedim senden,
Ellerimden tut artık götür beni meçhule.

Ercişli Raif ARAS

Buruşuk Kağıtlar