HER DERDE KATLANIRIM
Her derde katlanırım sensizliğim zor gelir,
Bir gün seni unuttum diyeceksen hiç sevme.
Hiç yalnız yaşayamam yalnızlığım ar gelir,
Bir gün seni unuttum diyeceksen hiç sevme.
Her nefes sensizlikte gönlümdeki kor söner,
Ben seni soracakken içimdeki yer yanar,
Göz açıp göremezsem yaralarım çok kanar,
Bir gün seni unuttum diyeceksen hiç sevme.
Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar
DÜN AKŞAM BEKLEDİM
Ömrümle birlikte sabrım bitiyor,
Dün akşam bekledin sen neredesin.
Yıllardır çektiğim hasret yetiyor,
Dün akşam bekledin sen neredesin.
Ömrümü tüketen sevda ağlattı,
yetmedi üstüne kara bağlattı,
Dostların içinde kötü söyletti,
Dün akşam bekledin sen neredesin.
Ömrüme yüklendi hasret kervanı,
Gönlümce olmadı sevda devranı,
Göklere yükseldi gönül figanı,
Dün akşam bekledin sen neredesin.
Ömrümde izleri kaldı herkesin,
Belki de yarına yetmez nefesim,
Ercişli diyor ki olmam hevesin,
Dün akşam bekledin sen neredesin.
Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar
ÜZÜLME PEŞİNDEN
Üzülme peşinden ağlama sakın,
Sarıl umuduna her şeye değer.
Yüreğinden herkesten daha da yakın,
Sarıl umuduna her şeye değer.
üzülme peşinden ağlayıp gitme,
Zamanı zamana emanet etme,
Kendini hüznünün koynuna atma,
Sarıl umuduna her şeye değer.
Üzülme peşinden ağlamak boşa,
Maziyi gömerek gönlünce yaşa,
Adımız sonunda yazılır taşa,
Sarıl umuduna her şeye değer.
Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar
UZAKTA OLUNCA
Uzakta olunca unuttun işte,
Kimseler bilmiyor düştüğüm hali.
Sebepler gizlidir döktüğüm yaşta,
Kimseler bilmiyor düştüğüm hali.
Uzakta olunca seversin sandım,
Giderken dediğin sözlere kandım,
Kiminle konuşsam adını andım,
Kimseler bilmiyor düştüğüm hali.
Uzakta olunca hasretin yaktı,
Geceler uykumu çarmıha çekti,
Gönlümün köşkünü hasretin yıktı,
Kimseler bilmiyor düştüğüm hali.
Uzakta olunca unutmam zormuş,
Kaderim kederle dostluğu kurmuş,
Ercişli kendini boş yere yormaz,
Kimseler bilmiyor düştüğüm hali.
Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar
SÜZERİM YILLARI
Sabah gün doğuştan halim zahirde,
Gönül gam çekiyor töhmet kahirde,
Zaman hiç geçmezken koca şehirde,
Süzerim yılları: elimde uyur.
Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar
AKLIMDA SEN KALMIŞKEN
Düşlerime vurgunum bitmez sensiz geceler,
Başkasını sevemem aklımda sen kalmışken.
Dudağıma takılır adın geçen heceler,
Başkasını sevemem aklımda sen kalmışken.
Yabancıdır inan ki gelip giden herkesler,
Müpteladır adına hayat veren nefesler,
Ellerimden tutupta alıp gitmez hevesler,
Başkasını sevemem aklımda sen kalmışken.
Kirpiklerim buluşmaz isyan eden gözlerde,
Umutlarım büyüdü döner denen sözlerde,
Hayalimi süslüyor gülüp kaçan nazlarda,
Başkasını sevemem aklımda sen kalmışken.
Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar
KİM BİLİR KAÇ KERE
Sensizken gurbetin her gecesinde,
Kim bilir kaç kere; ölüm aradım.
Duyduğum şarkının her hecesinde,
Kim bilir kaç kere; ölüm aradım.
Sensizken gurbetin dar sokağında,
Gezerken zamanın kör şafağında,
Dostları beklerken can durağında,
Kim bilir kaç kere; ölüm aradım.
Sensizken gurbetin tam ortasında,
İçine düştüğüm dert kavgasında,
Dönüşü olmayan yol sonrasında,
Kim bilir kaç kere; ölüm aradım.
Sensizken gurbetin her sabahında,
Ercişli tutuştu gönül ahında,
Tövbeyi bozarken aşk günahında,
Kim bilir kaç kere; ölüm aradım.
Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar
HERKESİN DİLİNE DÜŞMÜŞKEN
Herkesin diline düşmüşken böyle,
İsterse bıraksın; yar beni şimdi.
Kendine demiştim dostlara söyle,
İsterse bıraksın; yar beni şimdi.
Herkesin diline pelesenk olduk,
Saklanıp durdukça ortada kaldık,
Belki de sevmenin gününü bulduk,
İsterse bıraksın; yar beni şimdi.
Herkesin diline dolandık sözle,
Zamanın içinde saklandık nazla,
Kim bilir belki de çektiğim fazla,
İsterse bıraksın; yar beni şimdi.
Herkesin diline aşina gelmiş,
Ercişli gözlerin aşığı olmuş,
Sabahtan aşkımız Erciş’e dolmuş,
İsterse bıraksın; yar beni şimdi.
Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar
BIRAKIP GİTSENDE
Bırakıp gitsen de bir akşam üstü,
Her gece sabaha varacak elbet.
Sanma ki dünyada her şeyler sustu,
Her gece sabaha varacak elbet.
Karanlık benimle dost gibi yaşar,
Yalnızlık bulunca göz yaşım düşer,
Sanma ki kederler hep bana koşar,
Her gece sabaha varacak elbet.
Üstüme gerilse simsiyah perde,
Önümde kaybolsa koskoca yollar,
Sanma ki susacak dert sunan diller,
Her gece sabaha varacak elbet.
Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar
ANLARSIN DEMİŞTİM
Anlarsın demiştim beni duymadın,
Dizlerine vurup vurup ağlama.
duygular dillendi sözden saymadın,
Umudunu yorup yorup ağlama.
Yazmalar bağlarsın siyah oyalı,
Uzağız Emrah’la Selbi misali,
Gönlünde büyüyüp kalan hayali,
Gözlerine sürüp sürüp ağlama.
Yaşarken acıyı tattı gönüller,
Beyhude yaşanmış değil ömürler,
Sevenler her zaman ayrı ölürler,
Hayalleri kurup kurup ağlama.
Yılları yıllara esir ederken,
Ömrünü sevdana berdel ederken,
Ercişli ağladı çekip giderken,
Gelenlere sorup sorup ağlama.
Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar