Kategori: Buruşuk Kağıtlar

DERDİNİN ADINI DEMEDEN

Derdinin adını daha demeden,
Gözüne bakarak elini tuttu.
Damlalar inatla yere düşmeden,
Gözüne bakarak elini tuttu.

Anladı halinden ona vurgundu,
Yılları geçirmiş bundan durgundu,
Sevmeyi taşımış kalbi yorgundu,
Gözüne bakarak elini tuttu.

Sessizce elini koydu göğsüne,
Görenler sandı ki gelmiş yasına,
Yıllarca dayanmış gönül küsüne,
Gözüne bakarak elini tuttu.

Ercişli hastaydı gönlü kırıktı,
Uzakta kalmıştı bağrı yanıktı,
Çektiği acıya herkes tanıktı,
Gözüne bakarak elini tuttu.

Ercişli Raif ARAS 

Buruşuk Kağıtlar

 

GİTME KAL DESEM DE

Yaşanan her günün hatırı için,
Gitme kal desem de git beni unut.
Yıllardır habersiz sevmekse suçum,
Gitme kal desem de git beni unut.

İsterim sevenler gönlünce görsün,
Kaderi ağında mutluluk örsün,
İsterse ardından acılar vursun,
Gitme kal desem de git beni unut.

Sevmişim diyerek kopmadı tufan,
Boşuna ağlamak boşuna isyan,
Hatamı anladım kalmadı zaman,
Gitme kal desem de git beni unut.

Ercişli severken bilmedi kimse,
İtibar etmedi duyduğu sese,
Kahrolan yüreğim düşse de yasa,
Gitme kal desem de git beni unut.

Ercişli Raif ARAS 

Buruşuk Kağıtlar

BİTMEK BİLMEZ SANCILAR

Bitmek bilmez sancılar cirit atar içimde,
Hiç bir kuluna verme; Allah’ım bu acıyı.
Çekip gitmek isterken dertler kaldı elimde,
Hiç bir kuluna verme; Allah’ım bu acıyı.

Kimse böyle yaşamaz ağır gelir gönlüne,
Gören anlar halinden hüzün yağar üstüne,
Boşa geçmiş sayılır yazık olur ömrüne,
Hiç bir kuluna verme; Allah’ım bu acıyı.

Kader deyip kendince razı gelir bazısı,
Yıllar geçer ardından baki kalır sızısı,
Olmaz olsun diyorum böyle alın yazısı,
Hiç bir kuluna verme; Allah’ım bu acıyı.

Ercişli Raif ARAS 

Buruşuk Kağıtlar

HER SÖZÜNDE BİN SİTEM

Her sözünde bin sitem; gizli sevdiğim için,
Bende seni bırakıp; gidecek hal yoktu ki.
Gün batımı her gece sessiz ağardı saçım,
Bende seni bırakıp; gidecek hal yoktu ki.

Her sözünden tek nefes tufan kopuyor,
Gel elimden tut benim kaldır düştüğüm yerden,
Gün batımı her gece çekip giderdim burdan,
Bende seni bırakıp; gidecek hal yoktu ki.

Her sözünde dert keder vurup canımı yaktın,
Bir yalana tav olup benim dünyamı yıktın,
Gün dönümü her gece kaçıp gönlümden çıktın,
Bende seni bırakıp; gidecek hal yoktu ki.

Her sözünden kin kokar kalıp gitmedim diye,
Hiç boşuna laf etme; kızma bildiğin şeye,
Gün dönümü her gece gidip saklandın niye,
Bende seni bırakıp; gidecek hal yoktu ki.

Ercişli Raif ARAS 

Buruşuk Kağıtlar

YIILARCA

(ÖZLEDİM ASLINDA)

Yıllarca sevdamı sakladım durdum,
Özledim aslında; söylemek zordu.
Gelecek yıllara hayaller kurdum,
Özledim aslında; söylemek zordu.

Yıllarca uzağın kahrını çektim,
Fiskeyle çoğunun düşünü yıktım,
Saklandın herkesten kenara çıktım,
Özledim aslında; söylemek zordu.

Yıllarca yüreğim isyana kalktı,
Darbeyi yedikçe yaşlarım aktı,
Derdimi bilmeyen uzaktan baktı,
Özledim aslında; söylemek zordu.

Yıllarca kendini kandırdı gönlüm,
Kıymeti olmadı tükenen ömrün,
Ercişli sonuna gelmişken sabrın,
Özledim aslında; söylemek zordu.

Ercişli Raif ARAS 

Buruşuk kağıtlar.

YILLARDIR

(BEN SANA NE DEDİM Kİ)

Yıllardır hep gizlice sevdim umudum vardı,
Ben sana ne dedim ki; astın yüzünü döndün.
Yüreğim her gülüşe başka hayaller kurdu,
Ben sana ne dedim ki; kestin yüzünü döndün.

Yıllardır bir sözüne deli yüreğim kanmış,
Tutulmuş son umuda senin sevdana yanmış,
Yüreğim her gülüşte sana yeniden dönmüş,
Ben sana ne dedim ki; sustun yüzünü döndün.

Yıllardır o gözlerin bende izleri kaldı,
Bakışım bir hayalden başka hayale daldı,
Yüreğim her gülüşten derin yaralar aldı,
Ben sana ne dedim ki; küstün yüzünü döndün.

Ercişli Raif ARAS 

Buruşuk Kağıtlar

SENİ BENDEN

(SEVİLMEK NE DEMEK)

Seni ben önce yokmuş arayan,
Sevilmek ne demek sen bilmiyorsun.
Bel ki siyah saçı yokmuş okşayan,
Sevilmek ne demek sen bilmiyorsun.

Seni benden önce kimse görmemiş,
Biri görüp sana çiçek vermemiş,
Eşin dostun gelip hatır sormamış,
Sevilmek ne demek sen bilmiyorsun.

Seni benden önce seven olmamış,
Mutlu olup bir gün yüzün gülmemiş,
Koca yıllar geçmiş kimse bilmemiş,
Sevilmek ne demek sen bilmiyorsun.

Ercişli Raif ARAS  

Buruşuk Kağıtlar

SON BAHAR GEÇİRMEK

Kaç baha r geçirdim sensiz yıllarda,
Bu kader bulunmaz başka kullarda,
Kar boran demeden gezdim yollarda,
Son bahar geçirmek istemiyorum.

Kaç bahar geçirdim yalnız başıma,
Hiç kimse bakmadı düşen yaşıma,
Bu yaşta düşmüşken aşkın peşine,
Son bahar geçirmek istemiyorum.

Kaç bahar geçirdim gamla hüzünle,
Yüz yüze kalamam artık nazınla,
Bir ömür tükettim senin sözünle,
Son bahar geçirmek istemiyorum.

Kaç bahar geçirdim yedi bitirdi,
Son günler ömrümden ömür götürdü,
Göz yaşım sabrımı hüzne batırdı,
Son bahar geçirmek istemiyorum.

Ercişli Raif ARAS 

Buruşuk Kağıtlar

KEDERLER FIRSAT VERMİYOR

Martılar uçarken karşı kıyıda,
Kederler gelmeye fırsat vermiyor.
Dertlerim artarken aynı sayıda,
Kederler kalmaya fırsat vermiyor.

Çektiğim acılar miras kalınca,
Ellerim saçımı tel tel yolunca,
Tebessüm yüzüme ağır gelince,
Kederler gülmeye fırsat vermiyor.

Adını yazmışım durur kolumda,
Karanlık saklıyor beni koynunda,
Ömrümde bir gece senin yanında,
Kederler ölmeye fırsat vermiyor.

Ercişli Raif ARAS 

Buruşuk Kağıtlar

EY HANCI

Ey hancı yılları çaldım yıllardan,
Kapıda karşıla teslim et beni.
Sevgili ararken koptum zamandan,
Kapıda karşıla teslim et beni.

Ey hancı yolları geçtim taşından,
Kaderim incitti daha başından,
Mevsimi yordukça kaçtım kışımdan,
Kapıda karşıla teslim et beni.

Ey hancı sonunda bitti umutlar,
Önümde kapandı bütün hudutlar,
Yeniden vurmadan aşkta haydutlar,
Kapıda karşıla teslim et beni.

Ey hancı gönlümde dünü külledim,
Bildiğim herkesten özür diledim,
Gelirken dostlara haber yolladım,
Kapıda karşıla teslim et beni.

Ercişli Erdişten; sayma yabancı,
Bekleme başımda çekil git hancı,
Geceyi yarılar gelir mezarcı,
Kapıda karşıla teslim et beni.

Ercişli Raif ARAS 

Buruşuk Kağıtlar