BÜLBÜLE NAZ EDER

BÜLBÜLE NAZ EDER

Bülbüle naz eder güller açarken,
Seninle ne zaman göz göze geldik.

Gülmedin bir defa yoldan geçerken,
Seninle ne zaman göz göze geldik.

Yarama tuz oldu uzak kalışın,
Derdime dert kattı ele gülüşün,
Sebebi ne dersen sessiz oluşun,
Seninle ne zaman göz göze geldik.

Ercişli bu derde talip elbette,
Geceler her saat kaldım nöbette,
Ömrümü sen tuttun zorda töhmette,
Seninle ne zaman göz göze geldik.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar

UNUTMAK İSTERKEN

UNUTMAK İSTERKEN

Unutmak isterken kendimde dünü,
Geceler uykumu çarmıha gerer.
Umuda tutunup beklerken sonu,
Geceler uykumu çarmıha gerer.

Unutmak isterken acıyı dünde,
Sancılar duruyor öteki yanda,
Umuda tutunup geldiğim sonda,
Geceler uykumu çarmıha gerer.

Unutmak isterken kopamam dünden,
Anılar yürüyor gölgemle önden,
Umuda tutunup gitsem de günden,
Geceler uykumu çarmıha gerer.

Unutmak isterken Ercişli olmam,
Gidenin ardından kapıyı çalmam,
Umuda kapılıp uzakta kalmam,
Geceler uykumu çarmıha gerer.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar

 

SEN BENDE KAÇ BAHAR

SEN BENDE KAÇ BAHAR

Gönlümü hazanda bırakıp gitsen,
Sen bende kaç bahar yaşarsın sanki.
Kaderi elinle; kışlara itsen,
Sen bende kaç bahar yaşarsın sanki.

Gönlümün hazanı mezarın olur,
Unuttuk desekte mazide kalır,
Başıma gelenler seni de bulur,
Sen bende kaç bahar yaşarsın sanki.

Gönlümü hazanın hüsranı vursa,
Hayaller umutlar hep sende dursa,
Ercişli saati acıya kursa,
Sen bende kaç bahar yaşarsın sanki.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar

MEVSİMLER İÇİNDE

MEVSİMLER İÇİNDE

Mevsimler içinde gündelik tuttum,
Duruyor liseli defterlerimde.
Yazdığım yazıya özlemi kattım,
Duruyor liseli defterlerimde.

Sayfalar içinde yerler bölerek,
Adını yazmadım ayıp bilerek,
Özeli olanı sildim gülerek,
Duruyor liseli defterlerimde.

Herkesten sakladım kimse bilmedi,
Göndermek istedim gerek kalmadı,
Bilipte halime gülen olmadı,
Duruyor liseli defterlerimde.

Oturup sevdana şiirler yazdım,
Hayale dalarak resmini çizdim,
Ercişli diyor ki kadere kızdım,
Duruyor liseli defterlerimde.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar

SEN BENİ GÖRDÜKÇE

SEN BENİ GÖRDÜKÇE

Sen beni gördükçe asma yüzüme,
Ben sana hoşça kal deyip gideyim.
Dur benim yanımda söyle sözünü,
Ben sana hoşça kal deyip gideyim.

Sen beni sevmeye zaman arama.
Yaş döküp köşede sinip ağlama,
Her sözde tuzları basma yarama,
Ben sana hoşça kal deyip gideyim.

Sen beni sevmezsen kıymet kalmaz ki,
Gün sayıp çileyle ömür dolmaz ki,
Her nefes uzağa kaçmak olmaz ki,
Ben sana hoşça kal deyip gideyim.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar

HERKESE BİTTİ DEMİŞSİN

HERKESE BİTTİ DEMİŞSİN

Kolumda uyurken deseydin keşke,
Herkese sevdamız bitti demişsin.
Hayaller kurarak dalmazdım aşka,

Sevilmek isterken yanıma çöküp,
Ellerin elimde yüzüme bakıp,
Keyfine yenilip dünyamı yıkıp,
Herkese sevdamız bitti demişsin.

Akşamdan kolumda uyuyan kimdi,
Teninin kokusu tenime sindi,
Soranlar olacak susamam şimdi,
Herkese sevdamız bitti demişsin.

Ercişli uyandı kurduğu düşten,
Umarım gözlerin kurtulmaz yaştan,
Nazlara sığınıp kandırdın baştan,
Herkese sevdamız bitti demişsin.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar

BIRAK GÖZLERİNDE ÖLEYİM

BIRAK GÖZLERİNDE ÖLEYİM

Sensiz ömrün bana yoktur gereği,
Bırak senin gözlerinde öleyim.
Gurbet bana oldu deli gömleği,
Bırak senin gözlerinde öleyim.

Sensiz ömrün bence dünü olmaz ki,
Giden gelen olsa yerin dolmaz ki,
Yalnız ölsem benim adım kalmaz ki,
Bırak senin gözlerinde öleyim.

Sensiz ömrün hüsran olur bitişi,
Düne minnet edip sevme gidişi,
Ben de küsüp gitsem olmaz dönüşü,
Bırak senin gözlerinde öleyim.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar

KİMSEYE SORMADIM

KİMSEYE SORMADIM

Kimseye sormadım nereye gitti,
Sen dünyamı yıktın elin sözüyle.
Bildiğin her şeyi yaşadık bitti,
Sen dünyamı yıktın elin sözüyle.

Kimseye sormadım nerede şimdi,
Sandım ki gökkubbe  üstüme indi,,
Bozuldu aşkımın ölümsüz andı,
Sen dünyamı yıktın elin sözüyle.

Kimseye sormadı nereye gider,
İhanet edenler vebali öder,
Umarım olursun benden de beter,
Sen dünyamı yıktın elin sözüyle.

Kimseye sormadım nereden derdi,
Halime bakmadan kalbimi kırdı,
Ercişli uğruna ömrünü verdi,
Sen dünyamı yıktın elin sözüyle.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk kağıtlar

SEVMENİN KOYNUNDA

SEVMENİN KOYNUNDA

Sevmenin koynunda ölüm aratma,
Bile bile sunma hasret zehrini.
Ardından baktırıp yolda ağlatma,
Bile bile sunma hasret zehrini.

Sevmenin koynunda seni beklerken,
Elimde tuttuğum resmi koklarken,
Geceye gecede zaman eklerken,
Bile bile sunma hasret zehrini.

Sevmenin koynunda tutma nöbete,
Kırılan gönüller durmaz sohbete,
Ömrümü harcatma sözde töhmete,
Bile bile sunma hasret zehrini.

Sevmenin koynunda bozma kaderi,
Yeniden yaşatma eski günleri,
Ercişli çekemez bunca kederi,
Bile bile sunma hasret zehrini.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar

GÜZ GELDİ GELEMEDİM

 

 

“Yokluğunun sızısı yüreğime dokundukça;  yağmur kirpiklerimden damlıyor sanki…”

GÜZ GELDİ GELEMEDİM

Dizlerim tutmuyor ki mevsimler hep bahane,
Güz geldi gelemedim; yazın belki gelirim.
Anlatmak olmuyor ki düştüğüm hal kime ne,
Güz geldi gelemedim; yazın belki gelirim.

Senindir hayallerim düşünme ki dargındır,
Kederle boğuşurum kaderim de kırgındır,
Yılların çilesinden bedenim hep yorgundur,
Güz geldi gelemedim; yazın belki gelirim.

Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar