NEFES NEFES GEZERKEN

NEFES NEFES GEZERKEN

Nefes nefes gezerken hayalin sokağında,
Ömür başka bahara yetecek mi bilinmez.
Aklar çizgi yaparken ozanın şakağında,
Ömür başka bahara yetecek mi bilinmez.

Gelip geçer çileler zamanın gergefinde,
Dönüş baki değilken ayrılma seferinde,
Yola düşen çığları görürken zemherinde,
Ömür başka bahara yetecek mi bilinmez.

Dönüp gelme şansını bulamaz bazıları,
Kimse bilmez alnında yazılan yazıları,
Yarı yolda vururken kalbimin sızıları,
Ömür başka bahara yetecek mi bilinmez.

Nazdan sonra kırılır gönlümüzün fayları,
Ukte oldu gönlüme ikindilik çayları,
Düşler yakın ederken uzaktaki yolları,
Ömür başka bahara yetecek mi bilinmez.

Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı

SESSİZ DÜŞER KALIRIM

SESSİZ DÜŞER KALIRIM

Sessiz düşer kalırım zindan olur geceler,
Yeni umutlar alır; götürür sabahlara.
Yürek titrer esrükte aşka koşar heceler,
Yeni umutlar alır; götürür sabahlara.

Biter günün yarısı göze gelmez uykular,
Bulur atar damarı neşter atar şarkılar,
Matem tutar düşlerim yalnız kalır korkular,
Yeni umutlar alır; götürür sabahlara.

Düşte idam sehpası kendir kanlı duruyor,
Fiske vurup dağıttım cellat baştan kuruyor,
Ölüm Kalım savaşı buda beni yoruyor,
Yeni umutlar alır; götürür sabahlara.

Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı

GÜLENDAM

GÜLENDAM

Dönme kararından cayma sözünden,
Güleni mutludur sanma Gülendam.
Ömür tükenmişken senin nazından,
Güleni mutludur sanma Gülendam.

Hasret çivisini çakma gönlüme,
Aşkın vebalini atma boynuma,
Gece dertleriyle girer koynuma,
Güleni mutludur sanma Gülendam.

Yarım bırakırsan  ölür sevdamız,
Bizi yalnızlığa iter kavgamız,
Mahşer zamanına kalır davamız,
Güleni mutludur sanma Gülendam.

Koptum sabahlardan düştüm geceye,
Gönül sevdasını döktüm heceye,
Ateş saldırmışken dama bacaya,
Güleni mutludur sanma Gülendam.

Garip Ercişliyi yakma narına,
Sözden dönüşlerin gider zoruma,
Öfke nöbetleri çeker derine,
Güleni mutludur sanma Gülendam.

Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı

GÖNÜL ŞEHRİM MATEMDE

GÖNÜL ŞEHRİM MATEMDE

Deşip durma yaramı duygularım sitemkar,
Gönül şehrim matemde gidişine kızgınım.
Beni yalnız bıraktın; kaderime isyankar,
Gönül şehrim matemde gidişine kızgınım.

Silmek aciz kalacak; unutmayı bilsem de,
Kader suçsuz aslında öfkelenip ölsem de,
Kalan zaman içinde gözyaşımı silsem de,
Gönül şehrim matemde gidişine kızgınım.

Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı

SEVDASI AĞIRDIR YÜREĞİN

SEVDASI AĞIRDIR YÜREĞİN

Özlemin gönlüme hüzün veriyor,
Sevdası ağırdır tutsak yüreğin.
Umutlar ölünce beni yoruyor,
Sevdası ağırdır tutsak yüreğin.

Camların önünde geçer saatler,
Aklımı zorluyor sözler vaatler,
Geceler gündüzler hepsi şahitler,
Sevdası ağırdır tutsak yüreğin.

Duraktan durağa yollar başında,
İzlerim kalacak sokak taşında,
Zamanım biterken aşkın peşinde,
Sevdası ağırdır tutsak yüreğin.

Ercişli ağlıyor yola bakınca,
Şansıma geceler ağıt yakınca,
Uykusuz gözlere çıban çıkınca,
Sevdası ağırdır tutsak yüreğin.

Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı

BİR ÖMÜRLÜK YEMİNİM

BİR ÖMÜRLÜK YEMİNİM

Sus deyip gidişini yaşarken unutamam,
Bir yabancı olmadı inan gönül kapımda.
Taş bastım yüreğime; kimseye anlatamam,
Bir ömürlük zamanı tuttum sabır küpümde.

Son sözün umuduma dokunup öldürmeden,
Gün dönüp ayazlarda gülleri soldurmadan,
Her saat ömrümüzden zamanı çaldırmadan,
Bir sevdaya vurulmuş mühür vardı gönlümde.

Ah edip isyanları geçirmem yüreğimden,
Sen ölüm sebebimsin ayırmam dileğimden,
Hep beni sızlatarak düşerken kirpiğimden,
Bir ömürlük yeminim sevmek olsun ömrümde.

Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı

GÜN DOĞMADAN

GÜN DOĞMADAN

Gün doğmadan
Ay ışığında
Susmuşken rüzgar
Deniz bembeyazken çıkacaksın yola
Kurulmuş saatleri düşünmeden
Balıkçı kulübelerinde
Soluk ışıklar
Kayboluncaya kadar
Ağlara dokunup duralım…

Gün doğmadan
Ay ışığında
Susmuşken rüzgar
Yerler gölgelerle desenlenince çıkmalısın yola
Sokak lambalarını düşünmeden
Perdelerden sızmadan
Sarı ışıklar
Tabana kuvvet
Heybelere dokunup duralım…

Gün doğmadan
Ay ışığında
Susmuşken rüzgar
Tufanı beklemeden çıkmalısın yola
Günlerin geleceğini düşünmeden
Elinin tuttuğunu kurtarırcasına
Ağlara dokunup
Heybeni doldurup
Mutlu yarınlara
Kan çanağı gözlerin kapanmadan
Kurtuluşa yürüyelim birlikte…

Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı

MAZİME DOKUNDUM

MAZİME DOKUNDUM

Mazime dokundum aktı gözyaşım,
Söyle sensiz geçen kaçıncı bahar.
Yıllarca olmuştun gönül sırdaşım,
Söyle sensiz geçen kaçıncı bahar.

Sırlarım seninle düştü yollara,
Anılar ağladı durdu yıllara,
İsyanım beddua oldu kullara,
Söyle sensiz geçen kaçıncı bahar.

Mevsimler içinde çiçek kuruttum,
Geçmişi anarak gönül avuttum,
Belki de çoktandır beni unuttun,
Söyle sensiz geçen kaçıncı bahar.

Ercişli umutla mumlar yandırdım,
Dertlerle beraber kadeh kaldırdım,
Sensizken günleri sayıp çıldırdım,
Söyle sensiz geçen kaçıncı bahar.

Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı

ECELİN KUCAĞINDA

ECELİN KUCAĞINDA

Üstüme karanlıklar damlarken bulutlardan,
Binlerce isyanımla uzandım hudutlardan,
Ecelin kucağında uyurken geceleri,
Kendime kalkan yaptım sevdiğin umutlardan.

Gecenin saçlarında başlattım savaşımı,
Kimseler anlamadı dökülen gözyaşımı,
Ecelin kucağında uyurken geceleri,
Kendime kalkan yaptım gönlümde sırdaşımı.

Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı

YARINA UMUT KALMADI

YARINA UMUT KALMADI

Yarına çıkacak umut kalmadı,
Sen gitmeyi benim için düşünme.
Yıllardır kapımı kimse çalmadı,
Sen gitmeyi benim için düşünme.

Değişmez bilirim alın yazımız,
Dostlara karşıdır bütün nazımız,
Kaderin kölesi olduk bazımız,
Sen gitmeyi benim için düşünme.

Kendimce sararım gizli yaramı,
Uğruna çeksem de derdi veremi,
Azrail ömrümde bekler sıramı,
Sen gitmeyi benim için düşünme.

Ercişli diyor ki gitmek acıdır,
Gönlümü çalmayan bana bacıdır,
Bilirim gitmeler büyük acıdır,
Sen gitmeyi benim için düşünme.

Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı