BÜHTAN
Duyduğum habere deli olunca,
Hani el sözüdür bühtan demiştin.
Üç defa peş peşe sana sorunca,
Hani el sözüdür bühtan demiştin.
Uyurken başını koydun dizime,
Kalkınca gülerek baktın yüzüme,
Arkamı dönerken elin sözüne,
Hani el sözüdür bühtan demiştin.
Gitmişsin gecenin kara zamanı,
Üstüme serpmişsin ölüm dumanı,
Sabrımın üstüne yaptın harmanı,
Hani el sözüdür bühtan demiştin.
Birlikte yaşadık onca yılları,
Uğruna yürüttün yalnız yolları,
Arada estirdin hasret yelleri,
Hani el sözüdür bühtan demiştin.
Ercişli inandı gayri pişmanmış,
Sonunda anladı sözün yalanmış,
Gözünü karartan deli sevdanmış,
Hani el sözüdür bühtan demiştin.
Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı