Kategori: Çeyiz Sandığı

DÜN

Dün kendimi kendime
davet ettim
misafir edecektim
sonra
yapılabilecekleri
dahası
neler yapabileceğimi düşündüm
önce
sevdiğim ardından
hoşlanmadıklarımı listeledim…

Ortak yanlarımı bilmeliyim kendimle
çelişmeye zaman yok
her şey hazırdı
her şeye hazırdım adeta
Yüzleşmem lazım kendimle
bedele bedel…

Durağa gittim erkenden
oysa iş çıkışında olacaktı buluşma…

Dün kendime kendimi misafir ettim
iş çıkışına kadar
durakta kendime gelmeyi bekledim…

Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı

ÖLÜM YATAĞINDA

Dokunmayın
kırık dalın açmış gülüne
hoyratın
kırdığı güller
kururmuş kendi kendine
koklanacak güller
zamansız ayrılmamalı dalından
yaprakların
gölgesinde olmalı gönlünce
Ağlatmalı bülbülü akşamüstü
yaş düşünce benek kalmalı…

Dokunmayın
hoyratça
koklanacak güllerin zamanında
saklanmalı ardına yaprağın
zamanı gelince
ağlamadan bülbüller
yaş düşünce benek kalmalı,
bir ölüm yatağında…

Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı

UNUT DEME

Vurgunum
sevdama kurban
Havva kızlarından uzak
tufan senden sonrası
unut deme unutamam…

Zamansız
kaçışlardan yorgun
gözlerimdeki neme sığınmışken
tufan senden sonrası
unut deme unutamam…

Sınırlarda
ellerinle dokunamadığın
hüsranlarımın yasına oturmuşken
tufan senden sonrası
unut deme unutamam…

Hayalin
yetişemediği yalnızlık yasında
kaçışların hüsranları nemlenirken
tufan senden sonrası
unut deme unutamam…

Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı

SENDEN ÖNCE

Senden önce kimse yoktu gönlümde,
Elimde gül varsa gelme yanıma.
Bana küsmek yoktu kalan ömrümde,
Elimde gül varsa gelme yanıma.

Senden önce kimse yoktu burada,
İzin saklı kaldı gizli yarada,
Sana nispet yoktur sanma arada,
Elimde gül varsa gelme yanıma.

Senden önce kimse yoktu desem de,
Gelen giden varken bakıp gülsem de,
Sana göre hata yanlış olsam da,
Elimde gül varsa gelme yanıma.

Senden önce kimse yoktu falımda,
Başka yola çıktım güller elimde,
Ercişliyi unut tutma gönlünde,
Elimde gül varsa gelme yanıma.

Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı

YUTKUNMAM BİR AH’TIR

Unuturum demiştim
maziyi kendi zamanında
olmadı; yutkundum…

Unuturum sürüncemede
kalan zamanların içinde
gönlüme dokundu kalışlar
olmadı; yutkundum…

Unuturum hatıraları
söküp atarken göz çerçevesinden
kare kare eksilir diyerek
sayfaları kopardım
olmadı; yutkundum…

Unuturum dediğim mazi
sürüncemedeki zaman
sayfa sayfa kopardığım
hatıralar yetmedi unutmaya
olmadı; yutkundum…

Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı

BELKİ

Ömrümün son kıyısında
ölüme komşulukla
kısa sürdü beraberliğimiz…

İzleri kapatan karda yağmurda
ekin oluşturan sıcakta
hazanın yaprak dökümünde
yada
zemheride toprağın donduğu zamanlarda
otur ayak ucuma
sevdiğini yaz
kardan kaybolmuş mermere
belki vicdanın rahatlar…

Cır cır böcekleri öterken etrafında
siyahlar giymeyi deneme
ağlarsan
gözyaşlarının izi kalmaz mermerde
belki vicdanın rahatlar…

Yapraklar dökülürken peş peşe
durduramazsın gidişleri
düşlerin süzülürken yanaklarından
yapraklar gizlerken mermeri
belki vicdanın rahatlar…

Yalnızlıklarda gizlenir
uzun uzun düşünceli geceler
terlerin düştüğü zamanda bile 
soğuktur mermer
kaybolur gözyaşların
belki vicdanın rahatlar…

Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı

SENİ HATIRLADIM

Bir şarkı tutturdum sabaha kadar,
Seni hatırladım herkese inat.
Biz böyle uzakta mutluyken keder,
Seni hatırladım herkese inat.

Bir nazar dokundu tadımız kaçtı,
Kör hasret bağrımda yaralar açtı,
An oldu yaşlarım kirpikten uçtu,
Seni hatırladım herkese inat.

Bir ömür biterken değmeli aşka,
Hiç kimse girmedi bildiğin köşke,
Bu akşam özlemim hasretten başka,
Seni hatırladım herkese inat.

Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı

GÖZ HAPSİNE ALDI

Göz hapsine aldı tuttu yanında,
Ağlamak sızlamak çare olmadı.
Çek dedikçe çektim kaldı kanımda,
Ağlamak sızlamak çare olmadı.

Sol elimde kağıt kalem sağımda,
Kalk gidelim dedi gençlik çağımda,
Hep çırpınıp durdum kader ağında.
Ağlamak sızlamak çare olmadı.

Kal dedikçe gözler kaldım çaresiz,
Genç ömrümü yedi hem de firesiz,
Kör mahkuma döndüm vade süresiz,
Ağlamak sızlamak çare olmadı.

Git Ercişli dedim kalma şehrinde,
El arına inat; ölme  kahrında,
Sen belanı buldun aşkın zehrinde,
Ağlamak sızlamak çare olmadı.

Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı

HEYBEMDE

Heybemde birikiyor,
Gidemediğim yerler.
Gönlümde;
Vuslatın güvercini çırpınıyor.
Ardından;
Yalnızlığımın gücü…

Heybemde birikiyor,
Özlediğim yerlerin kokusu.
Kanatlarını;
Açamayan güvercin ürkekliğinde.
Ardından;
Hasretin çivi çaktığı gönlüm…

Heybemde birikiyor,
Uzun süren sancıların çokluğu,
Dudaklarım;
Karanlık gecelerin sessizliğinde.
Ardından;
Acıların yalnızlığımla halay çekmesi…

Heybemde birikiyor,
Gidemediğim,
Göremediğim,
Sancılarım,
Yalnızlığım,
Sancılarım,
Karanlıklar.
Ardından;
Çaresizliğimi görmek…
Heybemde birikiyor…

Ercişli Raif ARAS 31.03.2022
Çeyiz Sandığı

KADİR MEVLAM

Kadir Mevla’m kabul eyle duamı,
O kulun eline bırakma beni.
Dile saldı rezil etti sevdamı,
O kulun eline bırakma beni.

Ölüm kolay gelir kabul ederim,
Bedel canla olsa yine öderim,
Fırsat versen şimdi çekip giderim,
O kulun eline bırakma beni.

Kefen için olsa beze razıyım,
Teli kopmuş deli ozan sazıyım,
Kulun zulüm sever bense nazıyım,
O kulun eline bırakma beni.

Kime ahval sunsam ağlar benimle,
Katil olmak kaldı büyür kinimle,
Umut sensin kendim seçtim elimle,
O kulun eline bırakma beni.

Ercişli Raif ARAS

Çeyiz Sandığı