…**UMUDUN YAŞAMASINA…

01 TEMMUZ 2014/SALI

UMUDUN YAŞAMASINA

Sabahın serinliği var yanımda,
Bir de yavaş yavaş yüzünü gösteren güneş.
Karanlık sinerken köşe bucak,
Bir çay getiriyor kahveci.
Ayaklarım yere basıyor aslında,
Ama yüreğim kanatlanmış gibi…

 

“Gelin kahvaltı yapalım; buyurun,”
Yan masaya dönüyorum.

Tırnaklı uzu pide, otlu ve çay;
Hepsini daha güzel gösteren tebessümler.

Besmele çekiyorum lokma alırken,
Hep bir ağızdan “Afiyet olsun” diyorlar.

Sonra “Sıbe e” diyor pejmürde giyimli bir genç;
Lokma yapıp veriyor oturanlardan biri.
Bize has,
Bizde anlamlı;
Bizim ortak paydamız,
Dahası “Yalnız değilizin” anlamı bu,
Lokmamızı bölerek yeriz…
Dünyanın kahrına inat,
Kendilerinden bile sakladıkları acıya inat;
Umudun yaşaması için,
Depremin yıl dönümünde yaşananlara karşı;
Ellerini şükür duasına kaldırıyorlar…

G.DÜŞENLER

…**OKŞASIN…

30 HAZİRAN 2014/PAZARTESİ

 

 

 

 

 

 

OKŞASIN

Mevsimleri düşün;
Güzellikleri görürsün düşlerinde.
Baharında kırmızısını yeşilini,
Harmanını görürsün ekinin yazında,
Ölüm sarısı yapraklar uçuşur sonbaharında.
Bir başkadır kışın tadı;
Yok oluş mu, salık mı bilirsin…

Bütün mevsimlerde rüzgâr eser,
Eserken bir okşayışı var sorma.
Aslında en güzel esiş Kardelen’edir,
Baharı müjdelerken karların inadına…
Kardelen değilim belki,
Asiyim onun kadar;
Uğruna isyanlarda…
Bir ıslık bırak sen de;
Okşasın yüzümü rüzgârlarda…

G. DÜŞENLER

…**AFORİZMA 2014/25…

28 HAZİRAN 2014/CUMARTESİ

 

_”Her gün küsüp gidiyorsun deme. Aklın bende kalsın diye öyle yapıyorum…”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

29 HAZİRAN 2014/PAZAR

 

_ “Bütün ümitler hayalinle beslenir. Öylesine sevdim diyemem. Haksızlık olur…”

G. DÜŞENLER

…**GELİRSİN BELKİ…

27 HAZİRAN 2014/CUMA

 

 

 

 

 

GELİRSİN BELKİ

Yaprakları büyümeye başladı yediverenin,
Domura duracak yakında;
Baharın müjdecisi olacak…
Güller açınca kokusunda kaybolacak,
Bülbülün gözyaşı düşecek üstüne…
Bir hoyrat; harda uyanacak,
Kanayacak parmakları yüreğim gibi…
Bir elden bir ele gezince gül solacak,
Yalnız bırakıp gittiğin yüreğim gibi…
Gül; yeni yeni baharlarda yine yeşerecek,
Yaprak, domur, bülbül yine buluşacak;
Kanayan yaralı yüreğim beklesin…
Kaşı gözü yerinde; esmer,
Sarı saçlı, mavi gözlü;
Buğday tenli; kumral olsan fark etmeyecek.
Umut garip için var oluştur;
Gelirsin belki,
Seven yüreğim yaşar mı bilmem…

G. DÜŞENLER

…**GÖZLERİNDE…

25 HAZİRAN 2014/ÇARŞAMBA

 

 

 

 

 

GÖZLERİNDE

Gri puslu akşamlar yaklaşıyor yanıma,
Usul usul;
Alevlerin kendini okşaması gibi.
Aklınca öç alıyorlar benden,
Giden mevsimlerin yasını anlatıyor…
Sana olan sevdamı kundaklamış gibiyim,
Dudaklarımda ıslık; yorgunum.
Olsaydın yanımda tutsaydın ellerimi;
Sıkıntılı gece; ellerini omuzlarıma koyarken,
Dizlerimin dibine çöker ağlardı zamanlar…
Yüreğimin sana menzilini bilirim,
Herkes herkese bundan böyle;
Bu ayrılık dikiş tutmaz artık…
Yalnızlığında mavi sular kayboldu;
Tenine sindim ateşten kelimelerle,
Kendimi senin ateşinle yaktım…

 

 

26.HAZİRAN 2014/PERŞEMBE

 

 

 

Gözlerimi diktim anıların kapanmayan yarasına,
Sonra;
Gecenin yüreğini yüreğinde yakmak istedim,
Gördüm ki gecenin ateşi düşmüş;
Sabahı sıtmalı bir hasta gibi döndüm…

Geçip gidiyor herkes,
Terk ediyor sokakları çocuklar;
Kanla sulanırken arka bahçelerde aşk,
Acılarımı taşıdım gölgelere sabaha doğru…

Gitmek gerekti;
Yaklaşırken akşam bu kente;
Göç yollarında beni beklerken anılar,
Yıkık bir kent oluyor beden ayrılıklarda…
Yoksul bir aşk benimkisi;
Önce düşlerimde vurulmuşum,
Yalnızlık kokuyorum.
Gözlerinde gurbet kokanım benim;
Ne vardı yani,
Denizlerin kaybolan maviliğini
Yakalasaydım gözlerinde…

G. DÜŞENLER

…**YANIMDA OLSAN…

23 HAZİRAN 2014/PAZARTESİ

 

 

 

 

 

 

 

YANIMDA OLSAN

Hafiften bir yağmur başladı,
Erken indi karanlık.
Bulutlar kapatınca güneşin yüzünü,
Kasvetli oldu gecenin gelişi…
Anlaşılan uzun olacak gece,
Beni alıp götürecek yine;
Yaşayamadıklarım, yapamadıklarım ve sensizliğim.
Sabaha çok var daha,
Seni çizmeliyim düz duvarlara,
Konuşmalıyım uzun uzun sessizce.
Anlatamadıklarımın yorgunluğuna,
Yaşayamadıklarımın pişmanlığı karışır.
Sensizliğimin adı olur yalnızlık,
Uzun gecede…

24 HAZİRAN 2014/SALI

 

 

 

Dönüp durdukça huzursuzluğum artacak,
Ardından;
“Erkek adam” yasakları gelecek aklıma.
“Ya sabır” diyeceğim defalarca,
Ağlamamaya…
Karanlıklar kelepçem,
Gece işkence odası,
Yağmurlar mengene,
Yalnızlık iç kemiren kurt gibi;
Yüreğime asılı mermiler misali anılarım,
Hep seni hatırlatan;
Hep sana ait.
Kopacak olsa birisi yüreğim yaralanacak,
Belki de kapanmaz olacak,
Uzun gecede ölüp gideceğim yapayalnız;
İç kanamalarda.
Oysa reva değil bunlar,
Yanımda olsan;
Ellerimden tutsan,
Ya da başımı dizine koyup uyusam;
Uyansam sabah ezanında olmaz mı…

G. DÜŞENLER

…**AFORİZMA 2014/24…

21 HAZİRAN 2014/CUMARTESİ

 

_” En çaresiz zamanım; hayallerimin seninle dolu olduğu andır…”

 

 

 

 

 

 

 

 

22 HAZİRAN 2014/PAZAR

 

_” İçimde fırtınalar birbirini boğuyor sessizce. Pusu var…”

G. DÜŞENLER

…**KIYMETİ UNUTTUK…

19 HAZİRAN 2014/PERŞEMBE

 

KIYMETİ UNUTTUK

Sabah yediverenleri koklardık,
Çamurdan ağaç örtmeli evlerin bahçesinde;
Gıdaklayan tavuk sesleri karışırdı birbirlerine,
Komşu; eğreti duvarın üzerinden,
Lavaş ekmeği uzatırdı sımsıcak.
Herkes herkesin sesini duyardı,
“ Beni duyan var mı” kaygısı yoktu.
Tanır bilirdi birbirini herkesler,
Komşu yetmez mahallenin derdini bilirdi;
Dertlilerle hemdert olurdu,
Ayrı gayrı yoktu…

 

 

20 HAZİRAN 2014/CUMA

 

Gün geldi grilikler el koydu ömrümüze,
Mayamız; topraktan uzaklaştık.
Çok katlı evler çoğaldı yanı başımızda,
Komşularımızın;
Komşuluklarımızın yokluğuna bedel.
Esaretin adı lüks oldu
Ve fişi çekilince duran;
Zamanlar girdi hayatımıza…

Bazen kum gibi yağdı üstümüze,
Bazılarımızın;
Üstüne devrildi gri bedenler.
Böğrümüze battı düş kırıkları gibi;
İncittikçe incitti canımızı…
Lüksümüz korkumuz oldu,
Yumru yumru doldu ağzımıza kaygılarımız;
“Beni duyan var mı” diyemedi sevdiklerimiz…
Ölüm erken mi geldi dersiniz;
Biz mi hazırladık sonumuzu…
Unuttuk ekmek uzatanı,
Kuruttuk kapımızdaki yediverenleri…
“Ölen kim” demenin manası yok artık,
Biz insana kıymeti unuttuk…

G. DÜŞENLER

…**NOKTA…

18 HAZİRAN 2014/ÇARŞAMBA

 

NOKTA

Ölüm her can yakışmaz,
Öyle derdin ya;
Bilirsin…
 Bir ilki yaşat bana,
Yaşadıklarımızı ukdelerimizi yaz;
Hayatımı anlatan kalem ol.
Yaz anlat gönlünce,
Sonra otur başucuma;
Bir dua oku.
Veleddallin’in ardından,
Hayatımın sonuna nokta koy…

G. DÜŞENLER

…**KENDİME KIZIYORUM…

16 HAZİRAN 2014/PAZARTESİ

KENDİME KIZIYORUM

Biliyorsun aslında,
Yağmurlarda neler çektiğimi.
Her yağmur yağdığında üzülürüm,
Gözyaşlarını hatırlarım;
Gidişin gelir aklıma.
Nedamet dolu bakışlardaki hüznü unutamıyorum,
Pişmanım diyememiştin…
Her yağmur yağdığında ağlarım,
Yürürüm sessiz sedasız;
Bıraktığın gibi yalnız yapayalnız,
Gözyaşlarıma yağmur karışır…

 

 

17 HAZİRAN 2014/SALI

 

Bilirsin;
Ne selleri suları düşünürüm,
Ne de bakıp geçenleri;
Diyemediğin gelir aklıma,
Bulutlarla çıka gelesim tutar;
Senin kentine. Sana…
Belki de duymaya cesaretim yok diyeceklerini,
Olmazları sevmem ki;
Ya daha çok üzülürsem diyorum.
Dilenci bile aynı kapıya yılda iki kere gitmez,
Ben her gün kapındaydım.
Merhamet dilenmedim,
“ Lütfen sev beni” demiyorum sana,
“ Beni sevebileceksen sev” diyorum…
Olmaz biliyorsun,
Kapılardan kovulacak yaşta değilim,
Sevmek umuduna sarılmışken ardından;
Bıraktığın gibi yalnız; yapayalnız…
Kesmeden ümidimi yarınlardan,
Sevmenin bedeli bu olmasa gerek diyorum;
Yağmurlu bir pazar akşamı,
yalnız yapayalnız;
Durup kendime kızıyorum…

G. DÜŞENLER