ÖĞRENCİLERİM
Okula gelirken; hep seyrederim,
Kimisi Karanfil;kimi Gül gibi.
Yanyana gezerler hem kız hem erkek,
Biri Yediveren; biri Fûl gibi.
Biri koridorda bekler yolumu,
Alır tebeşiri tutar elimi,
Sararlar sınıfta dört bir yanımı,
Hem de bir Sarmaşık;Papatya gibi.
Görürüm çevreme neşe saçılır,
Sevginin içine sevgi katılır,
Onlara baktıkça gönlüm açılır,
Bir Sümbül;Ortanca;Fesleğen gibi.
Her biri bir başka evde yetişir,
Koku olur birbirine katışır,
Mutluluk onlarla hep sonsuzlaşır,
Bir Şebboy;Sarduya;Şakayık gibi.
Her biri bir başka güzel görünür,
Her biri bir başk koku sürünür,
Sevildikçe güzelliğe bürünür,
Bir Çuha Çiçeği, Nilüfer gibi.
Velisi sanar ki öğretmen döver,
Bilmez ki öğretmen ondan çok sever,
Hep büker boynunu kızarsam eğer,
Bir Çan Çiçeği;bir Lale gibi.
Onlarla yazarım ve hecelerim,
Onlarla gündüzüm ve gecelerim,
Asla olmaz benim öğrencilerim,
Bir Zakkum;bir Düğün Çiçeği gibi.
wwwraif aras.com00.00.1988
c)Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin
kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TAŞTAN DAMLALAR