ÖLÜM ÖLSÜN KALSIN

ÖLÜM ÖLSÜN KALSIN

Sevdiklerin birer birer giderken,
Ölüm ölsün kalsın avuçlarında.
Kimileri suskun veda ederken,
Ölüm ölsün kalsın avuçlarında.

Gülenlere gıpta ile bakarken,
Umutlarım acı ağıt kokarken,
Ellerini acı ile sıkarken,
Ölüm ölsün kalsın avuçlarında.

Umutları sessiz yetim kalınca,
Acılarım dönüp beni bulunca,
Tabutların içi beyaz olunca,
Ölüm ölsün kalsın avuçlarında.

Ercişli Raif ARAS
Gönül Adamı

VEDAYA SAY GİTSİN

VEDAYA SAY GİTSİN

Kapına bıraktım bir demet gülü,
Vedaya say gitsin böyle gidişi.
Unuttum zamanı kaybettim yolu,
Vedaya say gitsin böyle gidişi.

Yüzüme baksaydın gitmezdim senden,
Ömrümü adadım bilisin dünden,
Beddua ederek bahsetme benden,
Vedaya say gitsin böyle gidişi.

Kimseye demedim üzmesin diye,
Sözleri dokunur içtiğin suya,
Ayrılık nazdanmış kızdığım bu ya,
Vedaya say gitsin böyle gidişi.

Nazlarla yaşanmaz ömrün her demi,
Belki de vefasız sayarsın beni,
Geriye dönmezken kaptansız gemi,
Vedaya say gitsin böyle gidişi.

Ercişli adını koymuştu asmin,
Eskiyen mektupla solacak resmin,
Gönlünden diline düşerken ismim,
Vedaya say gitsin böyle gidişi.

Ercişli Raif ARAS
Gönül Adamı

EĞİL KULAĞIMA / DE Kİ SENDEN ÖNCE

EĞİL KULAĞIMA

(DE Kİ SENDEN ÖNCE)

Eğil kulağıma buğulu sesle,
De ki senden önce kimse sevmedi.
Tutsak duyguları gülüşle süsle,
De ki senden önce kimse görmedi.

Yıllar öncesinden düşmüşüm derde,
Yanan yüreğimi bırakma korda,
Tutup ellerimi beline sar da,
De ki senden önce kimse sarmadı.

Bütün saatleri vuslata kurup,
Gece rüyasını gündüze yorup,
Derdin çemberini elinle kırıp,
De ki senden önce kimse girmedi.

Ercişli Raif ARAS
Gönül Adamı

GECEYE GİZLENDİM

GECEYE GİZLENDİM

Geceye gizlendim gittin gideli,
Yanağım incindi düşen yaşlardan.
Elimden tutarak veda edeli,
Yanağım incindi düşen yaşlardan.

Derdimi diyecek dostum olmadı,
Gezdiğim yerleri kimse bilmedi,
Adresi bulmuştum gücüm kalmadı,
Yanağım incindi düşen yaşlardan.

Kalmadı yaşanan günün kıymeti,
Sevmeyi saydılar gönül zahmeti,
Üstüme bıraktın sözü töhmeti,
Yanağım incindi düşen yaşlardan.

Gördüğüm duyduğum beni incitti,
Acılar acıyı güne devretti,
Sayende kaderim durdu seyretti,
Yanağım incindi düşen yaşlardan.

Ercişli Raif ARAS
Gönül Adamı

OTURMUŞSUN / BEN BANA BU KADAR

OTURMUŞSUN 

(BEN BANA BU KADAR)

Oturmuşsun benim gönül köşküme,
Ben bana bu kadar yakın değilim.
Üstelikte güldün geçtin aşkıma,
Ben bana bu kadar yakın değilim.

Uzaklarda durup beni ağlatma,
Hançerini vurup gönül sızlatma,
Bakışınla beni bana anlatma,
Ben bana bu kadar yakın değilim.

Saatleri kurup böldün zamanı,
Fiskelerle vurup yıktın dünyamı,
Gülüşünle kopar gönül tufanı,
Ben bana bu kadar yakın değilim.

Ercişli Raif ARAS
Gönül Adamı

BÜLBÜLÜ DÜŞÜNME

BÜLBÜLÜ DÜŞÜNME

Bülbülü düşünme harı arama,
Gönül bahçemizde kurudu güller.
Merhemin kar etmez inan yarama,
Gönül bahçemizde kurudu güller.

Sözüne bulaştı yalan karası,
Kapıma gelmenin yoktur çaresi,
Üfledin sönüyor aşkın çırası,
Gönül bahçemizde kurudu güller.

Gönlümü ayakta tutan yaramdın,
Karanlık gecede yanan çıramdın,
Demedim kimseye gizli sevdamdın,
Gönül bahçemizde kurudu güller.

Ercişli ağlarken çare olmadın,
Yıllardır yalnızım kapım çalmadın,
Sevdana yanmıştım kıymet bilmedin,
Gönül bahçemizde kurudu güller.

Ercişli Raif ARAS
Gönül Adamı

YAĞMUR GİBİ YAĞARKEN

YAĞMUR GİBİ YAĞARKEN

Yağmur gibi yağarken; herkese huzur demi,
Benim kaderim buymuş çok özlem biriktirdim.
Akşam vakti çöküyor; gönlüme aşkın gamı,
Benim kaderim buymuş çok özlem biriktirdim.

Unut desem olmuyor, dünlerim durur bende,
Eli değdi elime; kokusu kaldı tende,
Sessiz durup beklerken umut var çıkmaz tende,
Benim kaderim buymuş çok özlem biriktirdim.

Onun gibi kokmuyor; dünyanın hiçbir gülü,
Yalan yanlış kaldırmaz: sevginin yalın hali,
Yetim kaldı Ercişli; yüreği ateş dolu,
Benim kaderim buymuş çok özlem biriktirdim.

Ercişli Raif ARAS
Gönül Adamı

SON BİR DEFA GÖRSEYDİM

SON BİR DEFA GÖRSEYDİM

Hasreti yüreğime; nakış nakış işledi,
Son bir defa görseydim üzülmezdim ölünce.
Yalnızlık nöbetinde mevsim bende kışladı,
Son bir defa görseydim üzülmezdim ölünce.

Dönecek umudumu avuç açıp büyüttüm,
Dalımdan güllerimi kırıp kırıp kuruttum,
Kimseye diyemedim deli gönlü avuttum,
Son bir defa görseydim üzülmezdim ölünce.

Hüzünle çaresizlik taştan taşa çaldılar,
Kapımda postacılar beni kötü sandılar,
Resimler yollamıştım hepsi geri döndüler,
Son bir defa görseydim üzülmezdim ölünce.

Sunmuştum seneleri çekip gitti aniden,
Kimseyi görmüyorum sevmem artık yeniden,
Aslında üzüldüğüm mahsun kaldı sevgimden,
Son bir defa görseydim üzülmezdim ölünce.

Ercişli Raif ARAS
Gönül Adamı

SOLUMDA BİR AĞRI

SOLUMDA BİR AĞRI

Solumda bir ağrı adın dilimde,
Nasıl dayanırım bilemiyorum.
Verdiğin bir resim kaldı elimde,
Nasıl dayanırım bilemiyorum.

Solumda bir yara kabuk tutmuyor,
Hüznüme yol verdim çekip gitmiyor,
Verdiğin bir resim bana yetmiyor,
Nasıl dayanırım bilemiyorum.

Solumda bir vuslat tutar nöbette,
Özlemin gün güne artar yürekte,
Verdiğin bir resim solar hasrette,
Nasıl dayanırım bilemiyorum.

Ercişli Raif ARAS
Gönül Adamı

ÖMRÜMÜ HARCADIM

ÖMRÜMÜ HARCADIM

Ömrümü harcadım yolun başında,
Unuttum demişsin yazıklar olsun.
hayaller kurardım gözün yaşında,
Unuttum demişsin yazıklar olsun.

Nazını çektirdin gülüp geçerken,
Mutluydun elimden sular içerken,
Soluma sinerdin kollum açarken,
Unuttum demişsin yazıklar olsun.

Herkesin içinde gezip tozardık,
Bakanlar olsaydı ona kızardık,
Akşamlar olurken güne kızardık,
Unuttum demişsin yazıklar olsun.

Verdiğin resimler hala duruyor,
Saatler zamanı sana kuruyor,
Sevgilim deseler canım yanıyor,
Unuttum demişsin yazıklar olsun.

Ercişli Raif ARAS
Gönül Adamı