ÖLÜRÜM SEVDALARIMDA
Dünün acıları dürtüp duruyor ruhumu. Huzur akrep gibi kendi kendini zehirliyor. Böyle yaşamak bıçak sırtında dans gibi. Dünyayı yeniden kurmak; ölüm tesirli sözdür kapkara zindanlarda.
Karanlığa sarılıp firari gecede, grinin tonları bulaşmış gök mavisine. Seninle alacalada tanışmıştık. İki ayrı biriydik; şimdi biziz. Lakin içimdeki ben yorgunum. Ah! Ah! acı dolu gün…
her gönül kendi yavuslusuna yanıktır. Yanlışsam seni sevme ihanetime say. İdamına razıyım. Ölümü değil, ölümleri hak edişleri sorgulamalı. Alnımın çatında birikirken ter damlaları…
Kara kalem, körpe yürek eline; ölümüne yürüyüş var. Sevdanı haykır dağlara. Kıtlık zamanı sevdanın; tebessümler tutsak. Hiç bir şey eski olduğu yerde değil. Elden ne gelir. Bakarsın bir gün ılık eser rüzgar; sarı gül kokusu getirir uzaklardaki mezarlıklardan. Doğumu ya da ölümü düşlesem ne çıkar. Yüzümde seni gizli sevdiğim yılların izi var…
Ayaz, tenlere değende; ölüm bekler ben bekleyemem… Bambaşka olmayacak hayatım; herkesin ki gibi. Hep ben ölürüm sevdalarımda, bir at başıönde dertlerim…
Görmelere mahkum; suskun anlatmalara. Tutkun ağlamara ve aynalara yasaklı bakışlar…
www.raifaras.com 25.03.2004
YARISI BENİM 1