…**GÜZ GÜLÜ…

GÜZGÜLÜ

Mutlu insanların hatırasında,
Sevgili başında taçtı güz gülü.
Ömrümün baharı yazı kayboldu,
Senin yokluğunda açtı güz gülü.

Vakitsiz açmazmış dalında güller,
Yoklukta hüsrana uğrar gönüller,
Anlamın bilir koparmaz eller,
Senin yokluğunda açtı güz gülü.

Mutsuzum inanki halim çok kötü,
Ha çakır dikeni; ha ayrık otu,
Yaprağına işle ayrılık notu,
Senin yokluğunda açtı güz gülü.

Rüzgar sallar dalı acıtır beni,
Oysa bir sevilir gül ve dikeni,
Daha doyamadan kaybettim seni,
Senin yokluğunda açtı güz gülü.

Anlamsız açması kırmızı sarı,
Etmedim ardından bedduaları,
Gördükçe artıyor gönül efkarı,
Senin yokluğunda açtı güz gülü.

Dört mevsimin adı düşünce bire,
Yandım ateşine göz göre göre,
Avutmam gönlümü başka sefere,
Senin yokluğunda açtı güz gülü.

30.05.2008raifaras.com

GS.3

“…**GÜZ GÜLÜ…” için 2 yanıt

  1. ÜSTAD YÜREĞİNE SAĞLIK. ÇOK GÜZEL ŞEYLER YAZDIĞINI SÖYLEMİŞTİM.SENİ TEBRİK EDİYORUM.AFFINA SIĞINARAK SÖYLİYEYİM. SEHVEN OLDUĞUNU DÜŞÜNÜYORUM. DÜZELTİRSEN İYİ OLACAK. DÖRDÜNCÜ KITANIN ÜÇÜNCÜ MISRASI BİR HECE EKSİK OLMU.”doymadan” yerine “doyamadan” olmalı. TEKRAR ÖZÜR DİLİYORUM. TABİKİ YANLIŞLIKLA OLMUŞTUR.

    1. Estağfirullah .
      Özür dilemek ne demek.
      Yazarken kaçmış gözden.
      Memnun oldum.
      Teşekkür ederim Kenan.
      Dışardan görmek daha kolay oluyor.
      Selamlar…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir