DOĞARKEN ÇIPLAKSIN
Doğarken çıplaksın; ölürken değil,
Bu ne uçurumlar bu ne bağnazlık.
Aklını kullan da; önünde eğil,
Bu ne vurdumduymaz bu ne aymazlık.
Can verdi yaradan bir damla suda,
Şeytan ensemizde durur pusuda,
Bizi titretmiyor can korkusu da,
Bu ne pis bir heves bu ne caymazlık.
Kaçmak yok yaşarken alın yazından,
Hayırsızdır belki; çoğun azından,
Dünyalık arzular zevkler yüzünden,
Bu ne kara öfke; bu ne doymazlık.
Bile bile lades demek yanlışa,
İnsanlık muhtaçtır bir anlayışa,
Bir dünya kurulur bir yalvarışa,
Bu ne bir kör inat; bu ne duymazlık.
Önce teneşirde sonra musalla,
Tekbir getirecek; imamı anla,
Dördüncü tekbir de kabire yolla,
Bu ne sıradanlık; bu ne uymazlık.
(İnanmıyorum diyen birinin cenaze
namazından)
14.07.2011raifaras.com
GS.4