Yirmi demir parmaklık,
Küçücük bir pencere.
Hücrem öyle geniş ki,
Sığmam böyle yerlere.
Betondan tabut gibi,
Görme içi çok rahat.
Bilmem bendemi yoksa,
Yapandamı kabahat.
Bir küçücük pencere ,
Karanlıklara bakar.
Üstüme su damlarken,
Altımdan sular akar.
Ruhumun zındanında,
Mahkum olmuş bedenim.
Gözlerim açık amma,
Görünmez gelenlerim.
İsyanın anlamı yok.
Teselli kar etmiyor,
Kardeşim yan hücrede,
Elim dilim yetmiyor.
Yolu izi nerede,
Nasıl çıkılır burdan.
Can anam mahrum etme ,
Beni birgün duandan.
Tambur sesiyle burda,
Çökmüyormuş akşamlar.
Yaşanmasın böyle an,
Rüya bile olsalar.
12.05.1986raifaras.
TAŞTAN DAMLALAR