İSYANIMI DİNDİREMEDİM
Seni çok sevmiştim; gittin üzüldüm,
Gönül isyanımı dindiremedim.
Hasretin kurşunu değince öldüm,
Gönül isyanımı dindiremedim.
Arzu etse bile görmek zor gelir,
Acılı yürekte; nazı kim bilir,
Ben de öldün lakin bir adın kalır,
Gönül isyanımı dindiremedim.
Kucağına doğdum sanki acının,
Tarifi imkansız koşan sancının,
Adı senmiş ben de aşk ilacının,
Gönül isyanımı dindiremedim.
Koynuma almadım başka birini,
Kimseye vermedim senin yerini,
Koklamak istedim tende terini,
Gönül isyanımı dindiremedim.
Zaman tünelinde coştu anafor,
Mesafeler oldu içimde bir kor,
Anladım ayrılık anlattım çok zor,
Gönül isyanımı dindiremedim.
Boşa ümitlenme sanma af çıkar,
Kuş bile su içer Allah’a bakar,
Bu hasret gurbette hep beni yakar,
Gönül isyanımı dindiremedim.
26.04.2006wwwraifaras.com
c)Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin
kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
GS.2