KADER BİRLİKÇİLERİM
Bir düsturumuz vardır; herkes aynı tutulmaz,
Yaralansa bir gönül; ninniyle uyutulmaz.
Yalnız gördüler üste; neler neler dediler,
Duyduklarım bir kaşık balla bile yutulmaz.
Sözler beni üzdükçe; saklandım ve de sustum,
Gidenlere kırgınım; sanma kadere küskün,
Oburluklar doymadı; gözyaşıma gömdüler,
Sakladığım isyanı; ben gecelere gömdüm.
El sözü ağır geldi; acı getirdi cana,
Mutlu düşüm geçmedi bir hayalden o yana,
Göçmen kuşlar misali her mevsim bir yer,
En sıtara köşk bile; virane geldi bana.
Bana reva göreni; yaşasınlar dilerim,
Çeyiz gibi sakladım; duruyor çektiklerim,
Bir hayatın kahrını üstüme yüklediler;
Kaçar gibi gittiler; kader birlikçilerim.
www.raifaras.com 16.09.2016
M. AŞKLAR