ÖZELLER
Bir gün; bir neşriyatta köşe yazısı yazacak olursam, ölüm fermanım olur kanaatindeyim. Bu yazı ölüm fermanım olur diyorum. Ölüm fermanı çıkan biri özel değildir.
Oysa ben şimdi özelim…
Eğer bir gün yazmaya başlarsam; kendimi deşifre ettiğim gündür; o gün. Başkalarını irdelemek, karala- mak benim işim olmayacak. “Önce iğneyi kendine; sonra çuvaldızı başkasına batır” diye bir darbı mesel vardır ya… Öyle. Önce kendimi katarak,”ben” odaklı düşünmem ve düşündüğümü yazmam gerek. Ek-sisi ve artısıyla özeleştiri yapmamın daha doğru olacağını düşünüyorum ki bence öyledir. Giysinin rengi, ayakkabının topuğu, gözlüğün modeli, arabanın hızı beni ilgilendirmez. Ben; bana ait olanlarla ilgilenirim. Benim sevdiklerimle ilgilenirim. Topluma mal olmuş, ilgi alanları oluşturan konuları görmem lazım…Örneksem ne ala. Tüm bu özelliklerimi de yazınca haliyle deşifre olurum… O zaman ben; özel olmaktan çıkarım. Herşeyimi paylaşmışsam ortaklarım; beni tanıyanlarım beni yönlendirmeye çalışacak. Dediğim gibi; artık özel olamayacağım. Bu sebeple; giyimim, konuşmam, arkadaşlarım ve duruşum örnek olmalı. Birilerine malzeme olmamalıyım. .. Bu açılımda; kimseyi de kendime malzeme yapmamam gerektiğini kendime düstur edinmiş oluyorum.
Özeller özel kalmalı.
Birgün; bir köşe yazısı yazacak olursam, her okuyan kendinden bir parça bulmalı diyorum satırlarımda. Beni tanımalı; kabullenmeli diyorum. Ayıp ve eksik aramak için değil, kul hata yapsa bile; görmezden gelinmesinin bir erdemlik olduğunu anlatacağımı bilmelerini istiyorum…
wwwraifaras.01.01.2011
YARISI BENİM 1