…**MAHSUNLUK ÇÖKÜNCE…

MAHSUNLUK ÇÖKÜNCE

Beni avutmuyor bu koca şehir,
İçime yoksunluk çökünce gördüm.
Korkarım öldürür tez elden kahır,
İçime yoksunluk çökünce gördüm.

Her birini ayrı ayrı seslerim,
Her birine bir sokakta rastlarım,
Birer birer çekti gitti dostlarım,
İçime yoksunluk çökünce gördüm.

Paylaşırdım ekmeğimi günümü,
İsteseler alırlardı ömrümü,
Bin özlemle arar oldum dünümü,
İçime yoksunluk çökünce gördüm.

Saf tutardık sıra sıra elele,
Sanarsın dünyam da oldu zelzele,
Benziyorum şimdi kopmuş bir güle,
İçime yoksunluk çökünce gördüm.

20.01.2005raifaras

GS.2

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir