Köhne bir mahpus damının;
sefil bir köşesinde;
Seni resimliyorum duvarlara.
Saçların duman duman;
Dudakların eskimiş şarap gibi.
Hüzünlü ağrılı ilk gecem değil;
Çok geceler sabahlamıştım sokağınızda.
Halay tutmuş etrafımda acılar;
Başka dudakların sunduğu şarkılar var;
Sen içtiğim en güzel şaraba benziyorsun.
Hiç bir kadını öpmedim yüreğimden,
Sanki bir dilencinin avuçlarında umutlar,
Ben bu yörelerin yabancısıyım.
Zeytin Gözlerinden uzak ölünmüyor,
Rüyalarımda seni dileniyorum geceleri.
Bir bakışa sevdalanmıştım ben,
Gözlerinde boğulabilirim.
Anlamsızdır sensiz geçen dakikalarım.
Oysa seninle küsüz;
Yapma yaz bana Zeytin Gözlüm.
İki satır can evinden…
İPOTEKLİ BEDENLER