MELEKSU’YA
Elini yüzünü yıkamak için,
Meleksu diyorum dur dede diyor.
Akşam ki ödevi öğrenmek için,
Meleksu diyorum var dede diyor.
Sofraya oturmak azaptır ona,
Oturmak istemez kaçar o yana,
Elinde nutella gelince bana,
Meleksu diyorum sür dede diyor.
İşine gelmezse duymaza vurur,
Üzülse orada aniden durur,
Bir şeyler isterse kenarda bulur,
Meleksu diyorum gör dede diyor.
Her akşam mutlaka bir resim yapar,
Çantayı düzenler yerine koyar,
Kaybolmaz eşyası kıymetli sayar,
Meleksu diyorum sor dede diyor.
Girince markete hesabı belli,
Küçücük aklıyla kandıran dilli,
Hesabı aşınca tebessüm halli,
Meleksu diyorum ver dede diyor.
Raif ARAS 11.01.2017
c)Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin
kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
YELKOVAN