MEVSİMLER YENİDEN DÖNDÜ
Mevsimler yeniden döndü ömrüme,
İçimde sönmedi; gönül yangını.
Hasretin yollarken beni dünüme,
İçimde sönmedi; gönül yangını.
Sabahı beklemek beni yoruyor,
Yalnızlık soluma darbe vuruyor,
Sanma ki döktüğüm yaşlar kuruyor,
İçimde sönmedi; gönül yangını.
Resmini ıslattım düşen yaşımda,
Yoruldum gezemem artık peşinde,
Ölmeden unutmak imkân dışında,
İçimde sönmedi; gönül yangını.
Ercişli ardından sustu yıllarca,
İsyanlar yaşadı durdu ardınca,
Divane sayıldı garip kullarca,
İçimde sönmedi; gönül yangını.
Raif ARAS._ ÖZEL 02.10.2012
O. GELİNCİKLERİ