…**ÖLÜM-82…

 

Gölgeler kaybolur yavaş yavaş;
Başlarken akşam karanlığı,
Sigara dumanından evler yaparım,
Sokak lambalarının altında…
Kalınca bir başıma;
Tutuklu kalırım kendimde,
Çöker yüreğime  yalnızlık hüznü.
Uzun zamanların mirası,
Yalnızlığımın varisi yok;
Yokluğundan bu yana böyleyim.
Sığınırım bir dam altına,
Anılarımla…
Gözlerim perde aralığında,
Hep sancılı olur gecelerim;
Kıvranıp dururum sabaha kadar.
Bir şiir nasıl yazılırsa kağıda harf harf,
Sen de öylesin benliğimde.
Tezgahta halı gibi,
Nakış nakışsın yüreğime.
Bu karanlık,
Bu yalnızlık,
Bu sancılar aslında;
Birer işarettir bence,
Sensiz öleceğime…

27.09.1982raifaras.com

DUYGULARIM

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir