ÖMRÜMÜ YEDİN
Vakitsizdi ömür; kendi halinde,
Geldin kırkbeş yıllık ömrüme kıydın.
Bir avuç umudu tutup elinde,
Güldün kırkbeş yıllık ömrüme kıydın.
İnan bilmiyorum geldiğin anı,
Yoksa yaşamazdı gönlüm isyanı,
Tam acı gününde buldun zamanı,
Deldin kırkbeş yıllık ömrüme kıydın.
Acıdan sıkarken ben ellerimi,
Kendimce yolladım o dünlerimi,
Göz yaşı katarak hayallerimi,
Aldın kırkbeş yıllık ömrüme kıydın.
Seviyorum derken düşürdün derde,
Yeniden af ettim her bir seferde,
İkinci baharın olduğu yerde,
Çaldın kırkbeş yıllık ömrüme kıydın.
08.08.2006
GS.2