ÖPTÜM ELLERİNİ -İ-
Beklemek zor geldi yanına çıktım,
Öptüm ellerinden duymadın beni.
Geldim huzuruna yüzüne baktım,
Öptüm ellerinden duymadın beni.
Öylece yatmıştın çaresiz halsiz,
Duymadım sesini olmuştun dilsiz,
Yalvardım dedim ki “Bırakma” sensiz,
Öptüm ellerinden duymadın beni.
Elinde kolunda takılı iğne,
Hemşire seslendi “Yüzüne değme”,
Söyledim doktora boynumu eğme,
Öptüm ellerinden duymadın beni.
“Çıkalım” diyerek görevli geldi,
Elini elimden çekerek aldı,
İnan ki duruşun aklımda kaldı,
Öptüm ellerinden duymadın beni.
Dışarı çıkmaya mecalim yoktu,
Çaresiz oluşun dünyamı yıktı,
Umutla yolunu bekleyen çoktu,
Öptüm ellerinden duymadın beni.
Ercişli Raif ARAS
Hüznümün Çeyiz Sandığı