PAPATYA
(BİR DİLEK TUT DEDİ)
Topraktan papatya koparıp döndüm,
Bir dilek tut dedi; elimi tuttu.
Kalbimi yerinden çıkacak sandım,
Bir dilek tut dedi; elimi tuttu.
Yeniden doğmuşum sanmıştım baştan,
Bedenim kuruldu topraktan taştan,
Anladım mutluydu döktüğü yaştan,
Bir dilek tut dedi; elimi tuttu.
Papatya elimde kalmıştım öyle,
İlk defa şu kalbim çarpıyor böyle,
Yüzüme bakarak dedi sen söyle,
Bir dilek tut dedi; elimi tuttu.
Ercişli orada vurulup kaldı,
Yutkundu peşinden zor nefes aldı,
İçinde gizlenen umudu buldu,
Bir dilek tut dedi; elimi tuttu.
Ercişli Raif ARAS
Buruşuk Kağıtlar