REVA GÖRDÜN
Hafiften bir yağmur başladı dışarıda,
Erken indi karanlık.
Bulutlar güneşi ablukaya alınca,
Kasvet oldu zamanın gelişi…
Anlaşılan uzun olacak gece,
Beni alıp götürecek yine;
Yapamadıklarıma, yaşayamadıklarıma; sensizliğime.
Sabaha çok var daha,
Düşüncelerin tutsaklığında bitmez zaman.
Seni çizmeliyim duvarlarına odamın,
Konuşmalıyım uzun uzun seninle;
Uzun gecede…
Anlatamadıklarımın yorgunluğunda,
Yaşayamadıklarımın pişmanlığındayım,
Sensizliğimin adı yalnızlık oldu…
Dönüp durdukça huzurluğum artacak,
Ardından “erkek adam” yasakları gelecek aklıma.
” Ya sabır” diyeceğim defalarca;
Ağlamamaya…
Karanlık ayak bağım,
Gece işkence odası,
Yağmurlar kırbaç;
Yalnızlık iç kemiren kurt olacak…
Anılarım; yüreğime asılı mermiler gibi,
Hep seni anlatan,
Hep sana ait.
Kopacak olsa birisi yara alacak yüreğim,
İç kanamaya sebep olacaksın;
Uzun gecede ölüp gideceğim yapayalnız,
Belki de kapanmaz olacak.
Oysa reva değil bunlar bana;
Yanımda olsan,
Ellerimden tutsan;
Ya da başımı dizine koysam uyusam,
Sabah ezanında uyansam olmaz mı…
raifaras.com10.03.2018
YELKOVAN
c)Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin
kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.